Fine Arts Education Programme code: 13-S1EP12.2.2018

Studia Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych gwarantują pozyskanie umiejętności i wiedzy wykwalifikowanego plastyka — twórcy, zdolnego do samodzielnego podejmowania wyzwań artystycznych i kreatywnego rozwiązywania różnorodnych zagadnień plastycznych ze świadomością ich kontekstu artystycznego, kulturowego, cywilizacyjnego i społecznego. Ponadto kształcenie nakierunkowanie jest na kształtowanie świadomych odbiorców sztuki i designu potrafiących wyrażać uzasadnione opinie krytyczne oraz edukować innych w tym zakresie. Absolwent jest przygotowany do podjęcia twórczej pracy zawodowej w charakterze animatora działań twórczych w ośrodkach i instytucjach kultury, sztuki i edukacji pozaszkolnej, w mass-mediach, oraz strukturach promocyjnych i reklamowych. Posiada świadomość praktycznych uwarunkowań dyscyplin artystycznych i potrafi kreatywnie stosować je w działaniach edukacyjnych oraz upowszechniających sztukę, jest przygotowany do współpracy edukacyjnej zarówno z dziećmi jak i osobami dorosłymi. Podstawą programu kształcenia jest holistyczne kształtowanie umiejętności, wiedzy i kompetencji studenta w zakresie sztuki. Program wpisuje się w koncepcję kształcenia uniwersalnego, nie ograniczającego się ściśle do wybranej dziedziny — nawiązując tym samym do współczesnych koncepcji dydaktyki sztuki krajów zachodnich, ale również do bliskiej polskiej tradycji koncepcji korespondencji sztuk — „sztuki totalnej”. Pomimo wyodrębnienia konkretnych specjalności student jest gotowy do podejmowania wyzwań w szeroko rozumianym tzw. edu-arcie. Opracowany system edukacyjny pozwala na kształtowanie postaw studenta skupionych na dialogu, życzliwym rozpoznaniu partnerów, współdziałaniu i otwartości na różnice zdań, przekonań, poglądów. Pozwala w sposób pełny zidentyfikować siebie w kontekście sztuki-twórczości i społeczeństwa przy równoczesnym poczuciu wartości jaką stanowią odmienności. Edukacyjność w sztuce musi zakładać kształtowanie w tolerancji i naczelnym przekonaniu o roli wartości etycznych. Powyższe założenia przekładają się wprost na specjalizacje Sztuki Użytkowe oraz Sztuki Piękne. Specjalności uzupełniają wykształcenie uniwersalne o aspekt praktyczny. Podejmowanie wyzwań związanych z opracowywaniem projektów utylitarnych wzbogaca koncepcję rozwoju twórczego o aspekt społeczny. Uczy ponadto dyscypliny formalnej i podejmowania wyzwań plastycznych uwzględniających określony kontekst (kulturowy, cywilizacyjny, itp.). Studia Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych kształcą i rozwijają samodzielność myślenia twórczego, kształtują postawy innowacyjne, zapewniają rzetelną i wszechstronną znajomość problematyki sztuki, w tym najnowszych osiągnięć i koncepcji artystycznych i wystawienniczych, a także specyfikę warsztatową i technologiczną specjalności. Program kształcenia obejmuje przygotowanie ogólnoplastyczne, graficzne i związane z technologiami informatycznymi. Duże znaczenie przykładane jest do modułów teoretycznych, pozwalających studentom wykraczać poza utarte ścieżki sztuki i poszerzać swoją świadomość, co współgra z sylwetką absolwenta gotowego do podjęcia zadań edukacyjnych. Studia przygotowują do obrony dyplomu licencjackiego i podjęcia studiów magisterskich. Kończą się uzyskaniem tytułu licencjata. Rok I jest rokiem wstępnym o programie tożsamym dla obu specjalności. Obejmuje kształcenie ogólnoplastyczne i kierunkowe w ramach podstaw obu specjalizacji. Prowadzone są zajęcia z historii i teorii sztuki. Na roku drugim student dokonuje wyboru specjalności rozpoczynając zajęcia w wybranych blokach modułów specjalnościowych. Kontynuuje ponadto część modułów z semestrów 1 i 2. Rok III służy przygotowaniu dyplomowego projektu artystycznego w wybranej specjalności. Realizowany jest moduł Warsztaty artystyczne, który obowiązkowo odbywa się poza uczelnią w formie tygodniowego pleneru. Studenci przygotowują pracę pisemną nawiązującą tematycznie do realizowanego dyplomowego projektu artystycznego i stanowiącą formę pogłębionego autokomentarza. Instytut Sztuki w ramach którego prowadzone są studia dysponuje bardzo dobrze przygotowaną bazą dydaktyczną ze specjalistycznymi pracowniami, w tym rozbudowanym zapleczem technicznym i aparaturowym, pracowniami ceramiki, szkła artystycznego, struktur wizualnych, projektowania, grafiki warsztatowej, grafiki cyfrowej, multimediów i fotografii, rysunku, malarstwa i rzeźby etc. oraz doświadczoną i wykwalifikowaną kadrą pedagogów o uznanym dorobku artystycznym i naukowym. Kwalifikacje absolwenta zbieżne są z potrzebami rynku pracy. Gruntowne przygotowanie ogólnoplastyczne, umiejętności kreatywnego transponowania różnorodnych zagadnień na język plastyki, wysoka świadomość zagadnień artystycznych i użytkowych w zakresie sztuki, wykształcona potrzeba doskonalenia się i dobre przystosowanie do zmieniających się potrzeb zarówno rynku jak i życia społecznego, kulturalnego i wyzwań cywilizacji czynią absolwenta atrakcyjnym dla potencjalnych pracodawców lub zdolnym do podejmowania własnej działalności zawodowej i artystycznej.

1) Licencjacka praca dyplomowa składa się z dwóch części: – Dyplomowego projektu artystycznego – spójnego ideowo zestawu/cyklu prac plastycznych wykonanych na wybranej przez studenta specjalności Sztuki Piękne lub Sztuki Użytkowe, w ramach modułów wskazanych w planie studiów. Dyplomowy projekt artystyczny musi uwzględniać charakter kierunku oraz specjalności. Powinien być wykonany na wysokim poziomie artystycznym i technologicznym świadczącym o świadomości twórczej, inwencji i biegłości warsztatowej autora. Jest recenzowany przez promotora pracy artystycznej i powołanego recenzenta pracy artystycznej. – Pracy pisemnej podejmującej problematykę i zagadnienia związane z realizowanym dyplomowym projektem artystycznym, będącej szeroko rozumianą refleksją teoretyczną pozwalającą umieścić realizację praktyczną w ogólnym kontekście artystycznym, kulturowym, cywilizacyjnym, naukowym i społecznym. Integralną część pracy pisemnej powinna stanowić analiza projektu artystycznego. Minimalna objętość pracy to 36000 znaków (20 stron znormalizowanego maszynopisu). Powstaje pod kierunkiem promotora pracy pisemnej w ramach przedmiotu seminarium licencjackie. Jest recenzowana przez promotora pracy pisemnej oraz powołanego recenzenta pracy pisemnej. 2) Obie części pracy dyplomowej oceniane są i recenzowane w uniwersyteckim systemie APD. Egzamin dyplomowy licencjacki odbywa się przed komisją egzaminacyjną, w skład której wchodzą: przewodniczący, promotor pracy artystycznej, recenzent pracy artystycznej, promotor pracy pisemnej oraz recenzent pracy pisemnej. Przewodniczącym komisji zostaje przedstawiciel Dyrekcji kierunku lub wyznaczony samodzielny pracownik naukowo–dydaktyczny. W przypadkach spornych decyduje przewodniczący komisji. 3) W czasie egzaminu dyplomant dokonuje prezentacji pracy artystycznej (w formie wystawy lub prezentacji, projekcji) i jej omówienia. Student otrzymuje po jednym pytaniu od promotora i recenzenta pracy artystycznej oraz od promotora i recenzenta pracy pisemnej. Odpowiedzi na pytania są oceniane (oceny cząstkowe egzaminu dyplomowego). 4) Podstawę do obliczenia ostatecznego wyniku studiów zawiera Regulamin Studiów UŚ. Stanowią ją: 1. średnia arytmetyczna ze wszystkich ocen końcowych modułów uzyskanych w ciągu całego okresu studiów, w tym ocen niedostatecznych; oceny z wychowania fizycznego nie są wliczane do średniej; 2. ocena obu części pracy licencjackiej (projektu artystycznego i pracy pisemnej) ustalona na podstawie ocen wystawionych przez promotorów i recenzentów w systemie APD, 3. ocena z egzaminu dyplomowego ustalona na podstawie ocen cząstkowych uzyskanych na tym egzaminie. 4. Ostateczny wynik stanowi sumę ½ oceny wymienionej w pkt 1 oraz ¼ każdej z ocen wymienionych w pkt 2 i 3. Jeśli ocena wymieniona w pkt 1 jest niższa niż 3,0, ostateczny wynik nie może być wyższy od dostatecznego. 5) W dyplomie ukończenia studiów wpisuje się ostateczny wynik studiów obliczony zgodnie z zasadą: do 3,25 – dostateczny; 3,26 do 3,75 – dostateczny plus; 3,76 do 4,25 – dobry; 4,26 do 4,60 – dobry plus 4,61 do 4,80 – bardzo dobry od 4,81 – celujący

Kierunek w pełni wpisuje się w Misję Uniwersytetu Śląskiego przyjętą przez Senat UŚ na posiedzeniu w dniu 20 maja 1997 r. oraz Strategię rozwoju Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach na lata 2012–2020, uchwaloną przez Senat UŚ 24 stycznia 2012 r. W szczegółach odwołuje się do Strategii Wydziału Artystycznego przyjętej przez Radę Wydziału 25 lutego 2015 r. Fundamentem dla koncepcji kierunku jest Cel Operacyjny 2.1.0.3. Strategii Wydziału stanowiący iż: „Wydział rozwija różnorodne programy i formy kształcenia (…) w tym programy interdyscyplinarne (…) — wyróżniające UŚ na rynku edukacyjnym. (…) Planowane jest także tworzenie nowych, zgodnie z wymogami i zmianami w sztuce i kulturze oraz zapotrzebowaniem otoczenia i oczekiwaniami kandydatów na studia”. Uważna analiza tendencji światowych oraz zapotrzebowanie na nowe sposoby kształcenia sztuki skłaniają do rozwijania kierunku Edukacja Artystyczna w celu utworzenia innowacyjnego kierunku, o specjalnościach Sztuki Użytkowe oraz Sztuki Piękne. Jest to koncepcja transformująca dotychczasowe założenia Edukacji Artystycznej jako kierunku kształcącego nauczycieli plastyki w stronę holistycznego kształcenia w zakresie sztuki z uwzględnieniem atrakcyjnych specjalności, mogących stanowić potencjalny, ciekawy zawód dla absolwenta. Edukacja Artystyczna to nowoczesna oferta dydaktyczna, współgrająca ze współczesnymi koncepcjami kształcenia sztuki. Przekształca tradycyjne edukowanie adeptów sztuki wyspecjalizowanych w konkretnych, wąskich dyscyplinach, w holistyczny projekt oparty na kreatywnym poszukiwaniu rozwiązań artystycznych i użytkowych. Jest to ścisła realizacja postulatu sformułowanego w Misji UŚ: „programy nauczania służą nie tylko nabywaniu wiedzy fachowej, ale przede wszystkim mają formować twórcze postawy wobec świata”. Tak też widzimy studentów i absolwentów Edukacji Artystycznej — jako twórczych, świadomych, dążących do ciągłego doskonalenia się i dobrze reagujących na zmieniające się potrzeby rynku jak i życia społecznego, kulturalnego oraz wyzwań cywilizacyjnych. A także będących świadomymi odbiorcami sztuki i designu potrafiącymi wyrażać uzasadnione opinie krytyczne oraz edukować innych w tym zakresie. Cytując Misję UŚ: „Zasadą kształtującą działanie Uniwersytetu jest dążenie do ciągłego otwierania nowych horyzontów poznawczych”. Program kształcenia opierający się w znacznej mierze na opracowywaniu projektów uwzględniających aspekt utylitarny pozwala na kształtowanie postaw studenta skupionych na dialogu, życzliwym rozpoznaniu partnerów, współdziałaniu i otwartości na różnice zdań, przekonań, poglądów. Pozwala zidentyfikować siebie w kontekście sztuki-twórczości i społeczeństwa przy równoczesnym poczuciu wartości jaką stanowią odmienności. Edukacyjność w sztuce musi zakładać kształtowanie w tolerancji i naczelnym przekonaniu o roli wartości etycznych. Przywołując raz jeszcze Misję UŚ: „(…) warunkiem dobrej pracy i dobrych efektów dydaktycznych jest wysiłek włożony w formowanie twórczej postawy wobec rzeczywistości. Zadaniem zajęć dydaktycznych jest wyzwolenie umiejętności stawiania pytań i następnie wspólnego poszukiwania odpowiedzi. Im bliżej odpowiedź owa związana jest z samodzielną refleksją studenta, tym bardziej spełniona zostaje misja Uniwersytetu (…). Sprzyja temu powoływanie do istnienia nowych, bardziej elastycznych programów nauczania, a także sposobności łączenia kilku kierunków studiów. Programy studiów winny obejmować najrozmaitsze i zróżnicowane możliwości zdobywania wiedzy stosownie do zapotrzebowania na rynku pracy, lecz także powinny kształtować poczucie elastyczności intelektualnej i zawodowej w połączeniu z otwartością na konieczność nieustannego kształcenia i gotowość do przekwalifikowywania się lub poszerzania wiedzy w zależności od życiowego lub zawodowego kontekstu”. Obserwacja rynku edukacyjnego pozwala przypuszczać, iż Edukacja Artystyczna wraz z dwoma specjalnościami Sztuki Piękne oraz Sztuki Użytkowe, będą cieszyć się uznaniem kandydatów i studentów, co uczyni kierunek wyróżniającym Uniwersytet na rynku edukacyjnym. Zaś dla absolwentów stanie się szansą na uzyskanie ciekawej pracy. Stworzy ponadto możliwość współpracy z otoczeniem gospodarczym realizując postulaty celu operacyjnego 3.3. Warto wspomnieć, iż koncepcja kierunku bazuje na dorobku pracowników Instytutu od lat prowadzących zajęcia z zakresu rzeźby, malarstwa, rysunku, grafiki, warsztatów artystycznych, ceramiki, szkła artystycznego, fotografii oraz działań interdyscyplinarnych i unikatowych. Moduły te cieszące się dużą popularnością wśród studentów będą mogły w pełni zaistnieć, stwarzając tym samym pracownikom sposobność do szerszego realizowania celu strategicznego 1.1.0.2 opisującego rozwój kierunków badań na Wydziale. Kreatywny i wzbogacony w elementy praktyczne charakter kierunku umożliwi w znaczący sposób poszerzenie możliwości współdziałania z interesariuszami zewnętrznymi chcącymi podjąć współpracę w obszarach obu specjalności, ale również np.: animacji w zakresie sztuki. Daje asumpt do organizowania wielu projektów artystycznych o zasięgu regionalnym, ogólnopolskim i międzynarodowym, co wpisuje się w cele operacyjne 2.3.2 oraz 2.4.1 i 3.1. Kierunek Edukacja Artystyczna w znaczący sposób wzbogaca ofertę dydaktyczną Instytutu Sztuki i Wydziału Artystycznego — będzie integrował środowisko akademickie całego cieszyńskiego Kampusu a także miasta i regionu, co zgodne jest z założeniami celu operacyjnego 3.2.