Etnologia i antropologia kulturowa Kod programu: W6-S2AK19.2021

Ogólna charakterystyka kierunku etnologia i antropologia kulturowa (II stopień) Studia stacjonarne drugiego stopnia na kierunku etnologia i antropologia kulturowa stanowią pogłębienie oraz poszerzenie wiedzy etnologicznej i antropologicznej. Wśród zagadnień znajdują się teoretyczne rozważania dotyczące antropologicznych aspektów kultury (między innymi: Teorie antropologiczne 1-4), a także wiedza dotycząca praktycznych możliwości zastosowania etnologii i antropologii kulturowej w realizacji kariery między innymi w edukacji, dziennikarstwie, biznesie, sektorze kreatywnym (Antropologia stosowana 1-3). Treści kształcenia obejmują zarówno problemy etnologicznej interpretacji zjawisk społeczno-kulturowych i antropologii kultury współczesnej, jak również zagadnienia z zakresu ekologii kulturowej oraz antropologii stosowanej. Student uzyskuje pogłębioną wiedzę na temat głównych stanowisk metodologicznych współczesnej antropologii kultury oraz jej praktycznego zastosowania w planowaniu własnej ścieżki kariery zawodowej. W ramach studiów kładzie się nacisk, by słuchacze poznali najważniejsze zagadnienia i problemy, dotyczące uwikłań człowieka we wzory kultury, interakcje społeczne i uwarunkowania przyrodnicze. Założeniem jest wykształcenie u słuchaczy umiejętności rozpatrywania w/w aspektów z zastosowaniem szerokiego wachlarza tradycji naukowo-badawczych i najistotniejszych propozycji metodologicznych. W wymiarze teorii studia pozwalają na zapoznanie się z modelowymi wyjaśnieniami oraz interpretacjami znaczeniowymi kultury. Wiedza teoretyczna będzie miała również bezpośrednie przełożenie na praktykę. W procesie kształcenia duży nacisk zostanie położony na kontakt z różnymi instytucjami, w których niezbędne są kompetencje absolwentów kierunku. Przedmiot badań etnologii i antropologii kulturowej jest umiejscowiony zarówno w obszarze idei, jak i praktyk społecznych. Etnologia i antropologia kulturowa zajmuje się opisem, historią i teorią kultury i łączy dwie perspektywy: 1. humanistyczną, koncentrującą się zarówno na dokumentowaniu lub rekonstruowaniu czasowego i przestrzennego zróżnicowania kultur, jak i modelowego wyjaśniania i interpretacji znaczeniowych kultury; 2. społeczną, dotyczącą interakcyjnego, komunikacyjnego i instytucjonalnego wymiaru zjawisk kulturowych. Etnologia i antropologia kulturowa obejmuje analizy procesów enkulturacyjnych i akulturacyjnych oraz ich kontekstów społecznych, historycznych, ekonomicznych i ideologicznych. Program nauczania kładzie nacisk na kształcenie kompetencji społecznych oraz umiejętność działania w wielokulturowym, wielowyznaniowym i wielojęzykowym otoczeniu. Efekty uczenia się określone dla kierunku „etnologia i antropologia kulturowa” odnoszą się bezpośrednio do badań naukowych prowadzonych w dyscyplinie „nauki o kulturze i religii”. Działania naukowe obejmują badanie, opis i analizę zjawisk społeczno-kulturowych zachodzących w różnych rejonach świata. Badania jakościowe są prowadzone pod okiem pracowników badawczo-dydaktycznych i badawczych, pozwalając na uzyskanie wiedzy na temat kompleksów cywilizacyjnych oraz kręgów kulturowych w kontekście ich specyfiki pod kątem etnicznym, środowiskowym, gospodarczym i politycznym. Badania te są praktykowane w oparciu o metody i strategie naukowe przyjęte przy realizacji badań społecznych, z uwzględnieniem zasad i norm etycznych. Jednocześnie wiedza ta jest analizowana i poddana opisowi zgodnie ze współczesnymi koncepcjami etnologicznymi i antropologicznymi, na podstawie najnowszej literatury przedmiotu. Wyniki prowadzonych badań naukowych przekładają się na opracowanie szczegółowych koncepcji modułów obligatoryjnych, fakultatywnych i dyplomowych. Powiązanie badań naukowych z realizacją programu studiów wpływa zwłaszcza na opracowanie tematów prac magisterskich, jak również ich rzetelną realizację w ramach seminariów dyplomowych.

Organizacja procesu uzyskania dyplomu na kierunku etnologia i antropologia kulturowa (II stopień) Proces uzyskania dyplomu jest organizowany i przebiega zgodnie z odpowiednim zapisem rozdziałów VI i VII Regulaminu Studiów w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (załącznik do uchwały nr 368 Senatu UŚ z dnia 30 kwietnia 2019 r.). VI. PRACA DYPLOMOWA § 33 1. Studia kończą się złożeniem pracy dyplomowej i egzaminu dyplomowego. dyplomową o ile przewiduje to program studiów. 3. Student składa pracę dyplomową w formie określonej w programie studiów; złożenie pracy dyplomowej jest warunkiem zaliczenia ostatniego semestru zajęć z modułu, w ramach którego student przygotowuje pracę dyplomową (seminarium dyplomowego lub pracowni dyplomowej). 4. Student obowiązany jest złożyć pracę dyplomową nie później niż do dnia: 1) 15 marca na studiach kończących się w semestrze zimowym; 2) 30 września na studiach kończących się w semestrze letnim. 5. Dziekan, na wniosek studenta, pozytywnie zaopiniowany przez promotora, w uzasadnionych wypadkach może wyznaczyć późniejszy termin złożenia pracy dyplomowej. 6. W razie dłuższej nieobecności promotora, która mogłaby wpłynąć na opóźnienie terminu złożenia pracy dyplomowej przez studenta, dziekan obowiązany jest do wyznaczenia osoby, która przejmuje obowiązek kierowania pracą. Zmiana promotora w okresie ostatnich 6 miesięcy przed terminem ukończenia studiów może stanowić podstawę do przedłużenia terminu złożenia pracy dyplomowej. 7. Student, który nie złożył pracy dyplomowej w wyznaczonym terminie, zostaje skreślony z listy studentów. § 34 2. Pracę magisterską student wykonuje pod kierunkiem uprawnionego do tego nauczyciela akademickiego co najmniej w stopniu doktora habilitowanego. Dziekan, po zasięgnięciu opinii właściwej rady dydaktycznej, może upoważnić do kierowania pracą magisterską nauczyciela akademickiego co najmniej w stopniu doktora lub specjalistę także spoza Uczelni co najmniej w stopniu doktora. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach (m.in. kierunki artystyczne, studia o profilu praktycznym, studia międzydziedzinowe) pracą dyplomową może kierować więcej niż jeden promotor. 4. Za pracę dyplomową może być uznana praca przygotowana samodzielnie przez studenta. W wyjątkowych przypadkach, jeśli można ustalić fragmenty samodzielnie przygotowane przez studenta, za pracę dyplomową może być uznana praca zespołowa. 5. Tematy prac dyplomowych powinny być zgodne z kierunkiem studiów. Przy ich ustalaniu należy uwzględnić zainteresowania naukowe studenta, programy badawcze realizowane w dyscyplinach właściwych dla kierunku studiów oraz możliwości Uczelni w zakresie opieki naukowej nad daną pracą dyplomową. 6. Jeśli zachodzi podejrzenie, że w pracy naruszone zostało prawo własności intelektualnej, promotor informuje o tym dziekana na piśmie. 7. W sytuacji, o której mowa w ust. 6, dziekan niezwłocznie zawiadamia na piśmie rektora oraz wstrzymuje wyznaczenie terminu obrony pracy dyplomowej lub wydanie dyplomu do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia dyscyplinarnego lub karnego. 8. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do recenzentów prac dyplomowych oraz pozostałych członków komisji egzaminacyjnej. 9. Dziekan kieruje do recenzji pracę dyplomową po przyjęciu jej przez promotora z zastrzeżeniem ust. 6-8. Dziekan może uregulować szczegółowo zasady kierowania prac do recenzji. 10. Oceny pracy dyplomowej dokonują promotor i recenzent. Pracę uznaje się za ocenioną pozytywnie, jeśli uzyskała dwie oceny pozytywne. 11. W przypadku negatywnej oceny pracy dyplomowej przez recenzenta, dziekan powołuje drugiego recenzenta. Jeśli drugi recenzent wystawił pracy dyplomowej ocenę pozytywną, dziekan dopuszcza studenta do egzaminu dyplomowego. Jeśli drugi recenzent ocenił pracę negatywnie, nie może ona być podstawą ukończenia studiów. W tym przypadku student musi przygotować nową pracę dyplomową. Przepis § 30 ust. 2 stosuje się odpowiednio. VII. EGZAMIN DYPLOMOWY § 35 1. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu dyplomowego jest osiągnięcie efektów uczenia się przewidzianych w programie studiów oraz uzyskanie pozytywnych ocen pracy dyplomowej. 2. Egzamin dyplomowy odbywa się przed powołaną przez dziekana komisją, w której skład wchodzą co najmniej trzy osoby, w tym przewodniczący i promotor. Przynajmniej jeden z członków komisji powinien posiadać co najmniej stopień doktora habilitowanego. 3. Egzamin dyplomowy powinien odbyć się w terminie nieprzekraczającym trzech miesięcy od daty, o której mowa w § 33 ust. 4, a w przypadku studenta odbywającego część studiów za granicą lub uczestniczącego w zagranicznych praktykach studenckich — sześciu miesięcy od daty powrotu. W razie dłuższej nieobecności promotora lub recenzenta, która mogłaby mieć wpływ na niedotrzymanie terminu przeprowadzenia egzaminu dyplomowego, określonego w niniejszym ustępie, dziekan wyznacza osobę, która przejmie obowiązki promotora lub recenzenta. 4. Na wniosek studenta lub promotora, złożony nie później niż 7 dni przed ustalonym terminem egzaminu dyplomowego, dziekan zarządza przeprowadzenie go w formie otwartej. Wniosek ten winien zawierać informację o przewidywanej liczbie gości. § 36 1. Egzamin dyplomowy jest egzaminem ustnym lub odbywa się w formie prezentacji artystycznej, z zastrzeżeniem § 15. 2. W przypadku pracy dyplomowej przygotowanej w języku obcym egzamin dyplomowy może odbyć się w tym języku. 3. Przy ocenie wyników egzaminu stosuje się oceny określone w § 26 ust. 1. § 37 1. W przypadku uzyskania z egzaminu dyplomowego oceny niedostatecznej lub nieprzystąpienia do tego egzaminu w ustalonym terminie dziekan wyznacza drugi termin egzaminu. Powtórny egzamin może się odbyć nie wcześniej niż przed upływem jednego miesiąca i nie później niż po upływie trzech miesięcy od daty pierwszego egzaminu. 2. W uzasadnionych przypadkach dziekan może przywrócić termin egzaminu dyplomowego. Podanie o przywrócenie terminu powinno zostać złożone nie później niż w ciągu 7 dni po ustaniu przyczyny uzasadniającej nieprzystąpienie do egzaminu dyplomowego. 3. W przypadku uzyskania oceny niedostatecznej w drugim (poprawkowym) terminie egzaminu dyplomowego dziekan na wniosek studenta złożony w ciągu 7 dniu od egzaminu poprawkowego może zarządzić komisyjny egzamin dyplomowy. W skład powołanej przez dziekana komisji wchodzą oprócz dziekana, promotora i recenzenta, dodatkowo dwie osoby posiadające przynajmniej stopień naukowy doktora z dziedziny odpowiadającej tematyce pracy dyplomowej. W przypadku uzyskania oceny niedostatecznej z tego egzaminu dziekan wydaje decyzję o skreśleniu studenta z listy studentów bez prawa ponownego przyjęcia na studia.

Nie dotyczy.

Warunki wymagane do ukończenia studiów określa rozdział VII Regulaminu Studiów w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (załącznik do uchwały nr 368 Senatu UŚ z dnia 30 kwietnia 2019 r.). § 38 1.Warunkiem ukończenia studiów jest złożenie egzaminu dyplomowego z wynikiem co najmniej dostatecznym. Absolwent otrzymuje dyplom ukończenia studiów wyższych potwierdzający uzyskanie kwalifikacji odpowiedniego stopnia. 2. Podstawą obliczenia ostatecznego wyniku studiów są: 1) średnia arytmetyczna ze wszystkich ocen końcowych modułów uzyskanych w ciągu całego okresu studiów w tym ocen niedostatecznych, zaokrąglona do dwóch miejsc po przecinku; oceny z wychowania fizycznego nie są wliczane do średniej; 2) ocena z pracy ustalona na podstawie ocen promotora i recenzenta, w tym z pracy praktycznej na kierunkach artystycznych; w przypadkach spornych decyduje przewodniczący komisji; 3) ocena z egzaminu dyplomowego ustalona na podstawie ocen cząstkowych uzyskanych na tym egzaminie. Ostateczny wynik stanowi sumę 1/2 oceny wymienionej w pkt 1 oraz 1/4 każdej z ocen wymienionych w pkt 2 i 3 (każdy ze składników sumy zaokrąglany jest do dwóch miejsc po przecinku). Jeśli ocena wymieniona w pkt 1 jest niższa niż 3,0, ostateczny wynik nie może być wyższy od dostatecznego. 3. W dyplomie ukończenia studiów wpisuje się ostateczny wynik studiów obliczony zgodnie z zasadą: 1) do 3,25 — dostateczny; 2) 3,26 do 3,75 — dostateczny plus; 3) 3,76 do 4,25 — dobry; 4) 4,26 do 4,60 — dobry plus; 5) 4,61 do 4,80 — bardzo dobry; 6) od 4,81 — celujący. 4. Komisja egzaminacyjna może podwyższyć ocenę, o której mowa w ust. 3, o pół stopnia, jeżeli student z pracy dyplomowej otrzymał ocenę bardzo dobrą oraz średnia ze studiów wynosiła co najmniej 4,0. Nie można podnieść oceny, o której mowa w ust. 3 na ocenę celującą. O podwyższeniu czyni się adnotację w indeksie oraz protokole egzaminu dyplomowego.

Nie dotyczy.

Kierunek studiów zgodny jest z podstawowymi celami strategicznymi Uniwersytetu Śląskiego i uwzględnia: - kształcenie w zakresie wiedzy o kulturze regionalnej (z naciskiem na istotną w warunkach wspólnoty europejskiej problematykę wielokulturowości oraz tożsamości społecznej na pograniczach kulturowych i etnicznych); - potrzebę ochrony i upowszechniania dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy, świata; - zasadę interdyscyplinarności kształcenia (m.in. poprzez odniesienie do innych dziedzin humanistyki); - zasadę innowacyjności i kreatywności przez wprowadzenie do programu kształcenia wiedzy dotyczącej praktycznych możliwości zastosowania etnologii i antropologii kulturowej w realizacji kariery, zarówno w zawodzie etnologa i antropologa, jak i w innych dziedzinach (np. w edukacji, dziennikarstwie, biznesie, sektorze kreatywnym); - nabywanie wiedzy fachowej przez ofertę zajęć praktycznych realizowanych we współpracy z instytucjami samorządowymi i kulturotwórczymi; - współdziałanie na zasadach partnerstwa i aktywną współpracę pracowników naukowo-dydaktycznych oraz studentów etnologii i antropologii kulturowej zarówno z zagranicznymi ośrodkami etnologicznymi, jak i jednostkami samorządowymi, kulturalnymi i oświatowymi różnego typu w kraju (współpraca z podmiotami zewnętrznymi stanowi płaszczyznę komunikowania się z szeroko rozumianym środowiskiem oraz społecznością lokalną i regionalną).