Pedagogy Programme code: 12-S1PE12.2014

Kierunek studiów pedagogika realizuje profil ogólnoakademicki. Pedagogika jako nauka o wymiarze teoretycznym i praktycznym w obszarze nauk społecznych i humanistycznych jest realizowana w zakresie studiów 1 i 2 stopnia na Wydziale Etnologii i Nauk o Edukacji w zakresie działań dydaktycznych, naukowych, społecznych na rzecz środowiska lokalnego, ogólnopolskiego i międzynarodowego realizuje przyjęte i wytyczone przez Uniwersytet Śląski zadania rozwojowe. I tak, strategia rozwoju kierunku pedagogika ściśle wiąże się z wizją Uniwersytetu Śląskiego. Obszary rozwoju pedagogiki uwzględniają główne zadania kluczowe, cele strategiczne i operacyjne, typy działań określone przez dokument Strategia rozwoju Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach na lata 2012 – 2020, co przyczyni się do zrównoważonego rozwoju kierunku na Wydziale w Uczelni. Pedagogika jako nauka społeczna i humanistyczna obejmuje naukę o edukacji i wychowaniu i ich funkcjonowanie w praktyce społecznej. Zadania kluczowe na kierunku obejmują cztery wytyczone cele strategiczne Uniwersytetu: 1. dbałość o poziom prowadzonych badań naukowych i mocne zespoły badawcze; 2. zwiększenie i doskonalenie innowacyjnych, nowoczesnych form kształcenia i oferty dydaktycznej; 3. zintensyfikowanie i poszerzenie współpracy z otoczeniem, z uczelniami zagranicznymi; 4. systemowe zarządzanie kierunkiem na Wydziale zgodnie z systemowym zarządzaniem Uniwersytetem. Realizacja tych celów na kierunku pedagogika pozwala na wyzwalanie kreatywności pracowników i studentów, stworzenie jak najlepszych warunków studiowania i prowadzenia badań naukowych, otwartość na potrzeby Uczelni i współpracujących jednostek zewnętrznych. Obszary działań na kierunku pedagogika opierają się na zasadach: otwartości, nowoczesności i kreatywności. Przyczynia się to do kształtowania u absolwentów postaw obywatelskich, prospołecznych, które znacząco oddziałują na szeroko rozumiane otoczenie społeczno-gospodarcze. Kierunek pedagogika realizuje studia 1 i 2 stopnia na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych. Studia 1 stopnia, które trwają trzy lata, kończą się licencjatem. Z kolei dwuletnie studia 2 stopnia kończą się magisterium. Program stacjonarnych studiów pedagogicznych realizowany jest z uwzględnieniem Europejskiego Systemu Transferu Punktów (ECTS). Szeroka oferta dydaktyczna w ramach kierunku pedagogika zawarta została w planach studiów, jakie przygotowaliśmy w ramach specjalności na studiach 1 i 2 stopnia. Przedmiot badań pedagogiki obejmuje zarówno zakres idei w odniesieniu do ideałów, norm i powinności, jak i praktyki społecznej. Treści pedagogiki w obszarze nauk humanistycznych obejmują teorię i praktykę wychowania, nauczania i uczenia się oraz w obszarze nauk społecznych teorii i praktyki funkcjonowania, środowisk wychowawczych, systemów i instytucji oświatowych, opiekuńczych, ich roli i wartości w rozwoju człowieka. Pedagogika bada i tworzy teorie w zakresie rozwoju i uczenia się człowieka w ciągu całego życia w wymiarze jednostkowym i społecznym. Wiedza i praktyka w pedagogice poddawana jest krytycznej analizie pod kątem zmian procesów edukacyjnych w odniesieniu do kulturowych, społecznych, politycznych, historycznych i ekonomicznych kontekstów. Treści i badania na kierunku studiów pedagogika są realizowane integralnie w zakresie poziomu wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, zgodnie z rozporządzeniem MNiSW z dnia 4.11.2011 r. Na kierunku pedagogika student w zakresie efektów kształcenia z wiedzy poznaje pedagogikę jako naukę, jej związki z innymi subdyscyplinami naukowymi. Zna elementarną terminologię pedagogiczną, teorie wychowania i uczenia się i nauczania. Zna teorie rozwoju człowieka w toku życia. Ma podstawową wiedzę o strukturze i i funkcjach systemu edukacji i jego uczestnikach Ma uporządkowaną wiedzę na temat zasad i norm etycznych. W zakresie efektów kształcenia w obszarze umiejętności absolwent potrafi obserwować, badać i wyciągać wnioski z różnych obszarów działalności pedagogicznej. Potrafi badać środowisko szkolne i społeczne ucznia. Ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji. Potrafi rozwijać swoje umiejętności profesjonalne. W obszarze efektów kształcenia w zakresie kompetencji społecznych jest świadomy etycznego wymiaru badań naukowych, realizacji praktyki pedagogicznej. Na kierunku pedagogika są realizowane treści zgodnie z przyjętymi efektami kształcenia, a) na studiach 1 stopnia student poznaje, doświadcza, realizuje w praktyce i kształtuje relacje ze środowiskiem społecznym na bazie podstaw teoretycznych i praktycznych (metodycznych w tym nauczycielskich) z zakresu modułów ogólnopedagogicznych i specjalnościowych, b) na studiach 2 stopnia student poznaje, doświadcza, realizuje w praktyce i w relacjach ze środowiskiem społecznym rozszerzone i pogłębione treści w zakresie modułów ogólnopedagogicznych i specjalnościowych. Zarówno na studiach 1 i 2 stopnia zwraca się szczególną uwagę na indywidualny rozwój studenta, co przejawia się: - zabezpieczeniem w modułach i sylabusach odpowiedniej liczby godzin na samodzielną pracę studenta, - umożliwieniem studentom aktywnego, naukowego i praktycznego uczestnictwa i prac w ramach organizacji studenckich, kół naukowych, AZS, - prowadzeniem działalności społecznej na rzecz środowiska lokalnego i uczelnianego (wolontariaty w instytucjach oświatowo-wychowawczych, jako wartościowe uzupełnienie programu praktyk). Efekty kształcenia na kierunku pedagogika są monitorowane w ramach WSJK. Program studiów 1 stopnia obejmuje 6 semestrów, w tym 180 pkt ECTS. W ramach studiów 1 stopnia na kierunku pedagogika są przygotowane następujące specjalności: 1. animacja społeczno-kulturalna 2. doradztwo zawodowe i edukacyjne z socjoterapią 3. pedagogika opiekuńczo-wychowawcza z asystentem rodziny 4. terapia pedagogiczna i asystent osoby niepełnosprawnej 5. zintegrowana edukacja wczesnoszkolna i wychowanie przedszkolne 6. zintegrowana edukacja wczesnoszkolna i terapia pedagogiczna 7. zintegrowana edukacja wczesnoszkolna z metodyką edukacji na odległość Program studiów 2 stopnia obejmuje 4 semestry, w tym 120 punktów ECST. W ramach studiów 2 stopnia na kierunku pedagogika są przygotowane następujące specjalności: 1. animacja społeczno-kulturalna z turystyką kulturalną, 2. pedagogika społeczna z geragogiką, 3. pedagogika społeczna z socjoterapią, 4. pedagogika opiekuńczo-wychowawcza, 5. terapia pedagogiczna i asystent osoby niepełnosprawnej, 6. zintegrowana edukacja wczesnoszkolna i wychowanie przedszkolne 7. zintegrowana edukacja wczesnoszkolna i terapia pedagogiczna 8. wychowanie przedszkolne z wczesnym wspomaganiem rozwoju dziecka Okres zajęć dydaktycznych wynikających z programu kształcenia, podzielony jest na 2 semestry – semestr zimowy i semestr letni. Warunkiem zaliczenia semestru jest uzyskanie zaliczeń wszystkich modułów przewidzianych planem studiów i uzyskanie łącznie co najmniej 30 punktów ECTS. Okresy weryfikacji efektów kształcenia (sesje egzaminacyjne) wyznaczane są w okresach wolnych od zajęć dydaktycznych i trwają od 14 do 21 dni. Studenci na każdym poziomie studiów, bez względu na formę ich realizacji uzyskują 30 punktów ECTS w każdym semestrze studiów. Program kształcenia zapewnia studentom kierunku wybór modułów kształcenia. Procentowy udział liczby punktów ECTS uzyskiwanych w ramach wybieranych przez studenta modułów kształcenia w łącznej liczbie punktów ECTS wynosi co najmniej 58% dla studiów 1 stopnia i co najmniej 67% dla studiów 2 stopnia (w tym wybór specjalności jest traktowany jako wybór modułów). Założone efekty kształcenia na kierunku pedagogika odnoszą się do dwóch obszarów kształcenia (nauk społecznych i humanistycznych) [Uchwała nr 105 Senatu Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z dnia 23 kwietnia 2013 r.]. Dotyczą programu studiów 1 i 2 stopnia o profilu ogólnoakademickim i zostały sformułowane w zgodzie z wymogami KRK i Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie wzorcowych efektów kształcenia z dnia 4 listopada 2011. Podzielone są na trzy grupy obejmując efekty odnoszące się do wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych oraz zawierają zestaw efektów kształcenia przewidziany dla specjalności przygotowujących do wykonywania zawodu nauczyciela zgodnie z Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 17 stycznia 2012 r. w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela. Przewidziane dla kierunku studiów efekty kształcenia studenci uzyskują w ramach realizacji modułów teoretycznych i praktycznych (na WEiNoE przyjęto zasadę: 1 przedmiot = 1moduł). Stosunek modułów teoretycznych do praktycznych wykazuje wyraźną przewagę modułów zaliczanych do pierwszej grupy (zgodnie z ogólnoakademickim profilem kształcenia). W programie kształcenia na kierunku pedagogika przewidziano praktyki studenckie oraz określono wymiar, zasady i formy ich odbywania w zależności od specjalności. Podstawowe założenia przebiegu praktyk wynikają z regulaminu obowiązującym na Wydziale Etnologii i Nauk o Edukacji oraz form odbywania praktyk na studiach 1 i 2 stopnia wraz ze specjalnościami. Praktyki organizowane są na podstawie Zarządzenia Rektora Uniwersytetu Śląskiego nr 41 z dnia 27. 06. 2007 w sprawie organizowania studenckich praktyk zawodowych w Uniwersytecie Śląskim i obowiązków opiekunów praktyk (z późn. zm.: Zarządzenie nr 43 z dnia 27. 06. 2008; Zarządzenie nr 93 z dn. 17. 09. 2009; Zarządzenie nr 71 z dnia 06. 09. 2010), Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 17 stycznie 2012 r. w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela, jak również w oparciu o Regulamin studiów Uniwersytetu Śląskiego (załącznik do Obwieszczenia Rektora Uniwersytetu Śląskiego z dnia 14 maja 2012 r.).

Wytyczne i zalecenia w sprawie organizacji procesu uzyskania dyplomu oraz przygotowania prac dyplomowych ORGANIZACJA PROCESU UZYSKANIA DYPLOMU • student dokonuje wyboru seminarium i promotora z listy zgłoszonych w danym roku akademickim seminariów dyplomowych • seminarium dyplomowe trwa nie mniej niż 3 semestry • student wraz z promotorem ustala temat pracy dyplomowej oraz przebieg procesu jej realizacji zgodnie z zapisem modułowym • promotor przedstawia przyjęte do realizacji tematy prac dyplomowych do zatwierdzenia przez Radę Instytutu • student składa pracę dyplomową w formie drukowanej oraz elektronicznej wraz z kompletem dokumentów, nie później niż 14 dni przed planowanym terminem obrony; ostateczny termin złożenia pracy upływa z dniem 25 września • kandydatów na recenzentów przedstawia promotor do zatwierdzenia przez dziekana • dziekan kieruje do recenzji pracę dyplomową po przyjęciu jej przez promotora • dziekan przyjmuje recenzje pracy dyplomowej i ewentualnie (przy negatywnej ocenie recenzenta) wyznacza drugiego recenzenta; jeśli drugi recenzent oceni pracę negatywnie, nie może ona być podstawą ukończenia studiów • dziekan dopuszcza studenta do egzaminu dyplomowego po zrealizowaniu planu studiów i uzyskaniu efektów kształcenia przewidzianych programem studiów oraz otrzymaniu pozytywnych ocen pracy dyplomowej • dziekan wyznacza komisję przeprowadzającą egzamin dyplomowy • dziekan ustala przewidywany termin egzaminu dyplomowego, nie później niż 6 miesięcy od daty, o której mowa w pkt. 5. • komisja przeprowadza ustny egzamin dyplomowy • przedmiotem egzaminu dyplomowego jest praca • dziekan ustala ewentualny termin poprawkowego egzaminu dyplomowego, nie wcześniej niż przed upływem 1 miesiąca i nie później niż po upływie 3 miesięcy od daty pierwszego egzaminu (dziekan może wyznaczyć ostateczny, dodatkowy termin egzaminu w przypadku uzyskania przez studenta oceny niedostatecznej w drugim poprawkowym terminie egzaminu; w przypadku uzyskania oceny niedostatecznej z tego egzaminu, dziekan wydaje decyzję o skreśleniu z listy studentów) • komisja egzaminacyjna oblicza ostateczny wynik studiów na podstawie protokołu egzaminu dyplomowego • absolwent otrzymuje dyplom ukończenia studiów wyższych odpowiedniego stopnia. WYMOGI MERYTORYCZNE • praca dyplomowa na Wydziale Etnologii i Nauk o Edukacji jest wypowiedzią pisemną o charakterze naukowym • program kształcenia na studiach I. stopnia zobowiązuje studenta do przygotowania pracy licencjackiej , na studiach II. stopnia - pracy magisterskiej • praca licencjacka jest rozprawą przeglądową lub oryginalną (badawczą) • w pracy licencjackiej zaleca się odwołanie do co najmniej 20 pozycji bibliograficznych • praca magisterska jest pracą oryginalną (badawczą); praca oryginalna stanowi opis badań własnych i nie może być prostą kontynuacją pracy licencjackiej (tzn. nie może być jej poszerzeniem lub uzupełnieniem) • w pracy magisterskiej należy odwołać się do co najmniej 40 pozycji bibliograficznych • tytuł pracy i zawarta w niej problematyka muszą być związane z kierunkiem studiów seminarzysty • zgodność problematyki podejmowanej z kierunkiem studiów jest podstawowym kryterium oceny pracy dyplomowej, a jego niespełnienie skutkuje brakiem dopuszczenia do obrony • praca dyplomowa (bez względu na jej charakter i zakres) zawiera: – cel i zakres, obszar tematyczny i problemowy – odniesienie do literatury przedmiotu z poszerzoną analizą problemu (problemów), – opis sposobów rozwiązania problemów/zagadnień z uwzględnieniem zastosowanych metod badawczych, – sformułowanie wniosków na podstawie przeprowadzonej analizy. • tekst pracy powinien mieć układ typowy dla prac naukowych, w tym: spis treści, wstęp, kolejne rozdziały (z podrozdziałami), zakończenie, bibliografię, spisy (tabel, wykresów, rycin) oraz aneks (jeśli przewidziano) • praca dyplomowa jest samodzielną pracą studenta • w pracach dwuosobowych należy jednoznacznie określić autorów poszczególnych części pracy dyplomowej; indywidualny wkład każdego współautora jest oceniany niezależnie i w oddzielnych recenzjach. KOMPOZYCJA TEKSTU język pracy: • przy pisaniu pracy należy posługiwać się poprawną polszczyzną z przestrzeganiem ogólnie przyjętych zasad ortografii i interpunkcji • w treści należy unikać pisania w pierwszej osobie liczby pojedynczej; pożądane jest stosowanie formy bezosobowej lub 3. osoby liczby pojedynczej, np.: „wydaje się, że”, „jak należy przypuszczać” , „jak przedstawiono wyżej”, albo; „autor opracował”, „autor przedstawił” (należy unikać wypowiedzi typu: „ja opracowałem”, „ja przedstawiłem”) • od powyższej reguły stosuje się odstępstwa, np. we Wstępie, w podziękowaniach gdzie zapis w 1. osobie liczby pojedynczej jest dopuszczalny • należy unikać form wypowiedzi o zbyt wyrazistym zabarwieniu emocjonalnym • wypowiedź w tekście buduje się w czasie teraźniejszym, zwłaszcza w omówieniach idei, poglądów, streszczaniu teorii i koncepcji, prezentacji poglądów innych autorów , itp. • w tekstach dopuszczalne jest stosowanie czasu przeszłego , szczególnie wówczas gdy autor odwołuje się do faktów historycznych, wydarzeń z życia osób, opisu działań podjętych przez autora w ramach prac badawczych • w tekście właściwym nie należy używać skrótów: należy zapisać „2013 rok” zamiast „2013 r.”; „między innymi” zamiast „m.in.”; „jeden” zamiast „1” itd. • nie należy zostawiać jedno-, dwu-, trzyliterowych słów na końcu wiersza lecz przenosić je do kolejnego wiersza ( z wyjątkiem zaimka „się”, który zostaje w sąsiedztwie czasownika, do którego się odnosi) podział tekstu na akapity: • każdy akapit to jedna myśl • każdy akapit należy zaczynać od nowej linijki i wcięcia (z użyciem tabulatora) • akapity cytowane należy opatrzyć przypisem standardy cytowań : • cytat umieszczony w pracy należy wydzielić z tekstu za pomocą cudzysłowu i opatrzyć numerem odnośnika • numery odnośników należy umieszczać w tekście pracy (indeks górny) przed znakami przystankowymi typu: kropka, dwukropek (z wyjątkiem znaków przystankowych kończących cytat w oryginale) • przypisy należy podawać na dole strony stosując numerację ciągłą w całej pracy • tekst przypisu należy zapisać czcionką Times New Roman 10 pkt. z odstępem pojedynczym • w przypisach należy odwołać się do następujących zasad stosowania skrótów: - jeśli cytujemy po raz kolejny tę samą pracę tego samego autora: np. A. Tyszka, Styl życia ….., s.5 (jeśli źródło było cytowane w innym rozdziale należy przywołać pełny opis bibliograficzny) - jeżeli cytujemy po raz kolejny tę samą pracę tego samego autora bezpośrednio w następnym przypisie należy zastosować zapis: Tamże.25 - jeżeli cytujemy inną pracę tego samego autora bezpośrednio w następnym przypisie należy zastosować zapis: (zależnie od płci autora) – tenże/taż, tegoż/tejże - zapis Por. należy zastosować w sytuacji gdy poglądy autora pracy odzwierciedlają poglądy autorów cytowanych prac naukowych - zapis Zob. stosuje się gdy autor pracy wskazuje bezpośrednie odniesienie do źródeł, poglądów, np.: Zob. Załącznik Nr1 Rozporządzenia… z dnia…. • w przypadku odwołania do publikacji konkretnego autora należy zastosować zapis: M. Buber, Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych. Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1992, s.50. • w przypadku odwołania do publikacji o nierozerwalnym autorstwie (kilku autorów) należy zastosować zapis: M. Przetacznik-Gierowska, M. Tyszkowa, Psychologia rozwoju człowieka. T.1: Zagadnienia ogólne. PWN, Warszawa 1996, s.50. • w przypadku odwołania do słowników, encyklopedii, itp. należy zastosować zapis : Słownik wyrazów obcych PWN. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, s.50. • w przypadku odwołania do prac ( w tym zbiorowych) pod redakcją naukową należy zastosować zapis : B. Śliwerski (red.), Współczesne teorie i nurty wychowania. Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 1998, s.50. • w przypadku odwołania do prac zbiorowych pod redakcją naukową, w których można wyróżnić wyodrębnione autorstwo należy zastosować zapis np.: Por. J. Tischner, Rozumienie – dziejowość – prawda [w:] idem Filozofia współczesna. Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy, Kraków 1989 lub R. Rorty, Przygodność języka [w:] S. Czerniak, A. Szahaj (red.), Postmodernizm a filozofia. Wybór tekstów. Instytut Filozofii PAN, Warszawa 1996, s.113. • w przypadku odwołania do publikacji zamieszczonych w czasopismach należy zastosować zapis: P. Piotrowski, Kryzys znaczenia w sztuce. Josepha Kosutha przejście od tautologicznego do zantropologizowanego modelu sztuki. „Obieg” 1991, nr 9-10. • w przypadku odwołania do źródeł elektronicznych należy zastosować zapis: - wydawnictwo na płycie CD: W. Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [CD-ROM]. Wersja 1.0.3.16. Pro-media, Łódź 1998. - artykuł na witrynie internetowej: R. Oramus, Kontemplatorzy sztuki [online]. http://www.wsp.krakow.pl/konspekt/10 [dostęp: 10.12.2012] - artykuł w czasopiśmie internetowym: B. Bobick, J. Hornby, Practical Partnerships: Strengthening the Museum-School Relationship. “Journal of Museum Education”, Vol.38, no.1: City Museum and Urban Learning [online]. http:// museumeducation.info [dostęp: 10.04.2013] • w przypadku odwołania do filmu: Pan Tadeusz [Film]. Reż. Andrzej Wajda. Warszawa. Vision Distribution Company, 1999 [emisja: 25.09.2011, TVP 1, g. 20.30 ] • w przypadku odwołania do materiałów archiwalnych: Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Katowicach. Sprawozdania okresowe do dyrektora Departamentu III za rok 1983, sygn. 034/8, s.8 • w przypadku odwołania do maszynopisu: B. Cyrański, Rekonstrukcja aksjologicznych podstaw pedagogiki społecznej z zastosowaniem metody interpretacji hermeneutycznej, [maszynopis pracy doktorskiej napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. E. Marynowicz – Hetki, Łódź 1995, złożony do druku w: Acta Universitatis Lodziensis, Folia Paedagogica et Psychologica] BIBLIOGRAFIA • w bibliografii należy umieścić wszystkie pozycje literatury, na które autor powołuje się w tekście • nie należy stosować numeracji poszczególnych pozycji literatury • spis pozycji cytowanych należy umieścić na końcu pracy, po zakończeniu, ale przed załącznikami • bibliografię można podzielić na podrozdziały, np. „Książki”, „Czasopisma”, „Akty prawne”, „Materiały konferencyjne”, „Strony internetowe”, itd. gdy jest to uzasadnione ich dużą ilością w poszczególnych grupach rodzajowych • pozycje bibliograficzne należy zapisywać z zachowaniem interlinii 1 wiersza • pozycje w bibliografii należy uszeregować alfabetycznie wg nazwiska autora/autorów publikacji lub redaktora/redaktorów, z wyjątkiem: - prac nie posiadających autora/ów, w których pierwszym elementem opisu jest tytuł oraz - prac posiadających autorów instytucjonalnych, w których pierwszym elementem opisu jest nazwa instytucji wydającej publikację • prace jednego autora/ów, instytucji należy uporządkować według lat wydania od najnowszych do najstarszych, prace w druku należy umieścić na końcu • w pierwszej kolejności należy podać publikację danego autora, a następnie prace współredagowane lub współautorskie • przykładowy zapis bibliografii: Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Katowicach. Sprawozdania okresowe do dyrektora Departamentu III za rok 1983, sygn. 034/8. Bobick B., Hornby J., Practical Partnerships: Strengthening the Museum-School Relationship. Journal of Museum Education, Vol.38, no.1: City Museum and Urban Learning .http:// museumeducation.info Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych. Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1992. Cyrański B., Rekonstrukcja aksjologicznych podstaw pedagogiki społecznej z zastosowaniem metody interpretacji hermeneutycznej, [maszynopis pracy doktorskiej napisanej pod kierunkiem prof.dr hab. E.Marynowicz – Hetki, Łódź 1995, złożony do druku w: Acta Universitatis Lodziensis, Folia Paedagogica et Psychologica] Kopaliński W., Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [CD-ROM]. Wersja 1.0.3.16. Łódź Pro-media, 1998. Oramus R., Kontemplatorzy sztuki . http://www.wsp.krakow.pl/konspekt/10 Pan Tadeusz [Film]. Reż. Andrzej Wajda. Warszawa. Vision Distribution Company, 1999. Piotrowski P., Kryzys znaczenia w sztuce. Josepha Kosutha przejście od tautologicznego do zantropologizowanego modelu sztuki. „Obieg” 1991, nr 9-10. Przetacznik-Gierowska M., Tyszkowa M., Psychologia rozwoju człowieka. T.1: Zagadnienia ogólne. PWN, Warszawa 1996. Rorty R., Przygodność języka [w:] S. Czerniak, A. Szahaj (red.) Postmodernizm a filozofia. Wybór tekstów. Instytut Filozofii PAN, Warszawa 1996. Słownik wyrazów obcych PWN. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008. Śliwerski B., (red.) Współczesne teorie i nurty wychowania. Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 1998. Tischner J., Rozumienie – dziejowość – prawda [w:] tegoż, Filozofia współczesna. Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy, Kraków 1989. SPISY (np. tabel, ilustracji, fotografii ) • spisy należy umieszczać pod bibliografią • osobno należy zaprezentować spis wykresów (jeśli są), spis tabel (jeśli są),spis rysunków (w tym fotografii, ilustracji - jeśli są) • każdy opis musi mieć odniesienie do strony. UWAGI TECHNICZNE (EDYTORSKIE) format arkusza papieru A4 marginesy górny- 2,5 cm dolny- 2,5 cm lewy – 3,5 cm prawy – 1,5 cm czcionka podstawowa tekstu Times New Roman 12 pkt (dla głównych tytułów bold 16 pkt, dla podtytułów bold 14 pkt) interlinia 1,5 wiersza zadrukowanie stron jednostronne (egzemplarz przeznaczony do archiwum – dwustronne) wyrównanie tekstu wyjustowane; wyjątki: wszelkie tytuły wcięcie tekstu 0,5 cm – 5-7 spacji numeracja stron ciągła ,numerowanie stron w prawym dolnym rogu, brak numeru na pierwszej stronie objętość prac dyplomowych w pracach licencjackich: od 40 do 60 stron znormalizowanego tekstu (ze stroną tytułową, aneksem, bibliografią i załącznikami); w pracach magisterskich: od 80 do 120 stron znormalizowanego tekstu (ze stroną tytułową, aneksem, bibliografią i załącznikami) numeracja rozdziałów i podrozdziałów <opcjonalnie> Rozdział I 1. tytuł podrozdziału 1.1. tytuł części podrozdziału 1.2. tytuł części podrozdziału 2. tytuł podrozdziału 2.1. tytuł części podrozdziału 2.2. tytuł części podrozdziału ryciny (wykresy, schematy i ilustracje) ryciną - rysunkiem jest wykres, schemat i graficzny obraz; kolejność numeracji rysunków: od „1” w całej pracy; opis należy rozpocząć od skrótu „Rys.”, następnie spacja i numer z kropką; opis należy umieścić nad rysunkiem; źródło należy podawać pod rysunkiem; w źródle należy pochylać słowo „Źródło:”; w opisie źródła stosować czcionkę 10 pkt.; dłuższe teksty zawijać z odsłonięciem słowa „Źródło” tabele opis tabeli (nad tabelą) należy zaczynać od słowa „Tabela” a po spacji zapisać numer liczebnika porządkowego (wszystkie tabele w tekście pracy powinny być numerowane sekwencyjnie, kolejnymi numerami od „1”); źródło należy podawać pod tabelą; w źródle należy pochylać słowo „Źródło”, a do opisu stosować czcionkę 10 pkt; dłuższe opisy należy zawijać z odsłonięciem słowa „Źródło” wyliczenia w tekście wyliczenia z listy należy rozpoczynać od lewego marginesu; na końcu elementów wyliczanych można nie stawiać żadnego znaku interpunkcyjnego (zalecane), przecinek lub średnik; na końcu ostatniego elementu wyliczanego należy umieścić kropkę; zaleca się stosowanie automatycznego układu tworzenia listy (wykorzystując opcję z listwy narzędzi Format/Punktory i numeracja) wg jednego wzoru w całej pracy zapis nazw obcych (np. łacińskich, greckich) kursywa liczba egzemplarzy trzy egzemplarze drukowane + czwarty w wersji cyfrowej na płycie CD z opisem UKŁAD GRAFICZNY PRACY szablon spisu treści SPIS TREŚCI WSTĘP ROZDZIAŁ I. <Tytuł rozdziału> 1.<Tytuł podrozdziału> 1.1.<tytuł części podrozdziału > 1.2.<tytuł części podrozdziału> 1.3. <tytuł części podrozdziału> 2. < Tytuł podrozdziału> 2.1. <tytuł części podrozdziału> 2.2. <tytuł części podrozdziału> 2.3. <tytuł części podrozdziału> ROZDZIAŁ II. <Tytuł rozdziału> 1. <Tytuł podrozdziału> 1.1. <tytuł części podrozdziału> 1.2. <tytuł części podrozdziału> 1.3. <tytuł części podrozdziału> 2.<Tytuł podrozdziału> 2.1. <tytuł części podrozdziału> 2.2. <tytuł części podrozdziału> 2.3. <tytuł części podrozdziału> PODSUMOWANIE/WNIOSKI/<opcjonalnie> ZAKOŃCZENIE BIBLIOGRAFIA (bez numeru stron) ZAŁĄCZNIKI /ANEKS <opcjonalnie>(bez numeru stron) wzór strony tytułowej (zob. www.weinoe.us.edu.pl) wzór oświadczenia autora (zob. www.weinoe.us.edu.pl)

Strategia rozwoju kierunku pedagogika ściśle wiąże się z wizją Uniwersytetu Śląskiego. Obszary rozwoju pedagogiki uwzględniają główne zadania kluczowe, cele strategiczne i operacyjne, typy działań określone przez dokument Strategia rozwoju Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach na lata 2012 – 2020, co przyczyni się do zrównoważonego rozwoju kierunku na Wydziale w Uczelni. Pedagogika jako nauka humanistyczna i społeczna obejmuje naukę o edukacji i wychowaniu i ich funkcjonowanie w praktyce społecznej. Zadania kluczowe na kierunku obejmują cztery wytyczone cele strategiczne Uniwersytetu: 1. dbałość o poziom prowadzonych badań naukowych i mocne zespoły badawcze; 2. zwiększenie i doskonalenie innowacyjnych, nowoczesnych form kształcenia i oferty dydaktycznej; 3. zintensyfikowanie i poszerzenie współpracy z otoczeniem, z uczelniami zagranicznymi; 4. systemowe zarządzanie kierunkiem na Wydziale zgodnie z systemowym zarządzaniem Uniwersytetem. Realizacja tych celów na kierunku pedagogika pozwoli na wyzwalanie kreatywności pracowników i studentów, stworzenie jak najlepszych warunków studiowania i prowadzenia badań naukowych, otwartość na potrzeby Uczelni i współpracujących jednostek zewnętrznych. Obszary działań na kierunku pedagogika opierają się na zasadach: otwartości, nowoczesności i kreatywności. Kształtowanie u absolwentów postaw obywatelskich, prospołecznych, które znacząco oddziałują na szeroko rozumiane otoczenie społeczno-gospodarcze. Strategie rozwoju kierunku pedagogika w odniesieniu do celów strategicznych Uniwersytetu Śląskiego obejmują: - Cel strategiczny 1: Silne zespoły badawcze i badania naukowe na światowym poziomie, w tym pedagogika: wspieranie rozwoju naukowego pracowników, wdrażanie wewnętrznego systemu oceny jakości badań naukowych, stwarzanie warunków i możliwości do jak najwyższego rozwoju poziomu naukowego jednostek (Zakładów), kładzenie nacisku na rozwój interdyscyplinarności badań naukowych i prac rozwojowych. - Cel strategiczny 2: Innowacyjne kształcenie i nowoczesna oferta dydaktyczna, w tym pedagogika: realizacja idei kształcenia ustawicznego i innowacyjnego wobec studentów; wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności specjalistyczne zgodne z kierunkiem studiów i specjalnością oraz możliwościami jej poszerzenia w toku dalszego kształcenia; realizacja studiów na kierunku zgodnie z zasadami organizacyjnymi i programowymi KRK; wykorzystanie nowych technologii w procesie kształcenia; zapewnienie wysokiej jakości kształcenia; wspieranie merytoryczne, psychologiczne i socjalne studentów; przystosowanie warunków kształcenia do potrzeb osób niepełnosprawnych. - Cel strategiczny 3: Aktywne współdziałanie uczelni z otoczeniem, w tym pedagogika: współpraca ze szkołami i innymi placówkami opiekuńczo-wychowawczymi, jednostkami samorządowymi, placówkami i instytucjami kulturalnymi, kulturalno-oświatowymi i innymi; współdziałanie i koordynacja działań z partnerami zewnętrznymi w celu upowszechnienia i stosowania w praktyce wyników badań naukowych; obejmowanie mecenatem oraz patronami honorowymi przedsięwzięć organizowanych w regionie i kraju; stała współpraca z instytucjami i stowarzyszeniami o zasięgu regionalnym, krajowym i międzynarodowym; kreowanie pozytywnego wizerunku kierunku w mediach i budowanie świadomości marki w otoczeniu zewnętrznym. - Cel strategiczny 4: Systemowe zarządzanie uczelnią, w tym pedagogika: planowanie średnio- i długookresowe działań rozwoju kierunku; pozyskiwanie dotacji i grantów na rozwijanie działalności kierunku oraz ich sprawne realizowanie; dbałość o kulturę organizacyjną kierunku na Wydziale w Uczelni; planowanie kapitału ludzkiego; zwiększenie poziomu samoobsługi kandydatów, studentów i pracowników z wykorzystaniem usług dostępnych w Internecie; opracowanie planu rozwoju i modernizacji bazy do realizacji dydaktyki.