Fine Arts Education Programme code: 13-S2EP12.2017

Studia Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych gwarantują pozyskanie umiejętności i wiedzy artysty plastyka, zdolnego do samodzielnego podejmowania oryginalnych wyzwań artystycznych i kreatywnego rozwiązywania różnorodnych zagadnień artystycznych w zakresie sztuki ze świadomością ich kontekstu historycznego, kulturowego, cywilizacyjnego i społecznego oraz samodzielne prowadzenie działalności artystycznej i badawczej w zakresie sztuki. Absolwent wyposażony jest w kwalifikacje pedagogiczne zgodne ze standardami kształcenia nauczycieli. Absolwent jest przygotowany do podjęcia twórczej pracy zawodowej w charakterze animatora działań twórczych w ośrodkach i instytucjach kultury, sztuki i edukacji pozaszkolnej, w mass-mediach, oraz strukturach promocyjnych i reklamowych. Posiada świadomość praktycznych uwarunkowań dyscyplin artystycznych i potrafi kreatywnie stosować je w działaniach edukacyjnych oraz upowszechniających sztukę, jest przygotowany do współpracy edukacyjnej zarówno z dziećmi jak i osobami dorosłymi. Podstawą programu kształcenia jest holistyczne kształtowanie umiejętności, wiedzy i kompetencji studenta w zakresie sztuki oraz dziedzin pokrewnych w tym elementów nauk humanistycznych i społecznych. Program wpisuje się w koncepcję kształcenia uniwersalnego, nie ograniczającego się ściśle do wybranej dziedziny — nawiązując tym samym do współczesnych koncepcji dydaktyki sztuki krajów zachodnich, ale również do bliskiej polskiej tradycji koncepcji korespondencji sztuk — „sztuki totalnej”. Część programu opiera się na realizacji indywidualnych lub zbiorowych projektów twórczych. Projekty mają charakter międzyobszarowy (w ramach sztuki i jej interakcji z otoczeniem) i interdyscyplinarny. Taki system edukacyjny pozwala na kształtowanie postaw studenta skupionych na dialogu, życzliwym rozpoznaniu partnerów, współdziałaniu i otwartości na różnice zdań, przekonań, poglądów. Pozwala w sposób pełny zidentyfikować siebie w kontekście sztuki-twórczości i społeczeństwa przy równoczesnym poczuciu wartości jaką stanowią odmienności. Kreatywności w sztuce musi zakładać kształtowanie w tolerancji i naczelnym przekonaniu o roli wartości etycznych. Powyższe założenia przekładają się wprost na specjalizacje Sztuki Piękne oraz Sztuki Użytkowe. Specjalności uzupełniają wykształcenie uniwersalne o aspekt praktyczny. Podejmowanie wyzwań związanych z opracowywaniem projektów utylitarnych wzbogaca o aspekt społeczny koncepcję edukacji artystycznej jako rozwoju kreatywnego. Uczy ponadto dyscypliny formalnej i podejmowania wyzwań artystycznych uwzględniających określony kontekst (kulturowy, cywilizacyjny, itp.). Studia Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych kształcą i rozwijają samodzielność myślenia artystycznego i twórczego, kształtują postawy innowacyjne, zapewniają rzetelną i wszechstronną znajomość problematyki sztuki, w tym najnowszych osiągnięć i koncepcji artystycznych i wystawienniczych, a także specyfikę warsztatową i technologiczną specjalności. Program kształcenia uwzględnia pogłębione studia nad problematyką ogólnoartystyczną oraz specjalistyczną w ramach wybranych specjalności. Duże znaczenie mają moduły związane z edukacją wizualną oraz projektami kreatywnymi, pozwalające studentom wykraczać poza utarte ścieżki sztuki, poszerzać swoją świadomość o elementy nauk społecznych i humanistycznych. Studenci w ramach programu studiów otrzymują pełne uprawnienia pedagogiczne w ramach rozbudowanego o innowacyjne moduły programu kształcenia nauczycielskiego. Studia przygotowują do obrony dyplomu magisterskiego i umożliwiają podjęcie studiów III stopnia — doktoranckich. Kończą się uzyskaniem tytułu magistra sztuki. Wybór specjalności następuje w momencie zapisu na studia. Wprowadzana jest obligatoryjna równowaga (liczebna) grup specjalnościowych. Rok I obejmuje kształcenie kierunkowe, specjalizacyjne oraz ogólnoartystyczne (w ramach modułu „pracownia kreatywna”)Prowadzone są zajęcia teoretyczne kierunkowe i specjalnościowe. Rok II służy przygotowaniu dyplomowego projektu artystycznego w wybranej specjalności. Studenci w ramach seminarium magisterskiego przygotowują prace pisemną nawiązującą tematycznie do realizowanego dyplomowego projektu artystycznego i stanowiącą formę pogłębionego autokomentarza. Niezależnie od wybranej specjalności wszyscy studenci realizują pełny blok kształcenia nauczycielskiego dający uprawnienia pedagogiczne do uczenia w szkołach podstawowych oraz ponadpodstawowych. Instytut Sztuki, w ramach którego prowadzone są studia, dysponuje bardzo dobrze przygotowaną bazą dydaktyczną ze specjalistycznymi pracowniami, w tym rozbudowanym zapleczem technicznym i aparaturowym, pracowniami malarstwa, rysunku, rzeźby, fotografii, ceramiki, szkła artystycznego, działań unikatowych i interdyscyplinarnych, struktur wizualnych, projektowania, grafiki warsztatowej, grafiki cyfrowej, multimediów i fotografii, etc. oraz doświadczoną i wykwalifikowaną kadrą pedagogów o uznanym dorobku artystycznym i naukowym. Kwalifikacje absolwenta zbieżne są z potrzebami rynku pracy. Gruntowne przygotowanie artystyczne-plastyczne, umiejętności kreatywnego transponowania różnorodnych zagadnień na język sztuki, wysoka świadomość zagadnień artystycznych i użytkowych, wykształcona potrzeba doskonalenia się i dobre przystosowanie do zmieniających się potrzeb zarówno rynku jak i życia społecznego, kulturalnego i wyzwań cywilizacji czynią absolwenta atrakcyjnym dla potencjalnych pracodawców lub zdolnym do podejmowania własnej działalności zawodowej i artystycznej.

Magisterska praca dyplomowa na kierunku Edukacja Artystyczna w zakresie sztuk plastycznych składa się z dwóch części realizowanych pod opieką jednego promotora: 1. Dyplomowego projektu artystycznego — spójnych ideowo i artystycznie projektu twórczego lub kolekcji prac, wykonanych na wybranej przez studenta specjalności Sztuki Piękne lub Sztuki Użytkowe w ramach modułów wskazanych w planie studiów. Dyplomowy projekt artystyczny musi uwzględniać charakter kierunku oraz specjalności. Powinien być wykonany na najwyższym poziomie technologicznym i artystycznym świadczącym o świadomości twórczej, inwencji i biegłości warsztatowej autora oraz uwzględniającym współczesne metody i koncepcje twórcze oraz warsztatowe w zakresie wybranej specjalności. 2. Pracy pisemnej nawiązującej tematycznie do realizowanego dyplomowego projektu artystycznego, stanowiącej formę szeroko rozumianego, pogłębionego autokomentarza — stanowiącego rozwinięcie badawczo-interpretacyjne studiowanego zagadnienia artystycznego. Praca pisemna winna ukazywać ogólny kontekst artystyczny, kulturowy, cywilizacyjny, naukowy i społeczny realizowanego dyplomu praktycznego oraz/lub jego walory dydaktyczno-pedagogiczne. Objętość pracy około 45000 znaków (25 stron znormalizowanego maszynopisu). Możliwe jest powołanie promotora pomocniczego. Oba elementy pracy dyplomowej recenzowane są łącznie przez jednego recenzenta. Obie części pracy dyplomowej oceniane są niezależnie i recenzowane w uniwersyteckim systemie APD. Egzamin dyplomowy, magisterski odbywa się przed komisją egzaminacyjną w skład której wchodzą — przewodniczący, promotor oraz promotor pomocniczy (jeśli jest powołany) i recenzent. Przewodniczącym komisji zostaje przedstawiciel Dyrekcji Instytutu lub wyznaczony samodzielny pracownik naukowo–dydaktyczny. Dyplomant w czasie egzaminu dokonuje prezentacji pracy artystycznej w formie wystawy i jej omówienia. Student otrzymuje pytanie promotora (promotorów) i recenzenta, które są oceniane (oceny cząstkowe egzaminu dyplomowego). Podstawa do obliczenia ostatecznego wyniku studiów wynika z Regulaminu Studiów UŚ Stanowią ją: średnia arytmetyczna ze wszystkich ocen końcowych modułów uzyskanych w ciągu całego okresu studiów w tym ocen niedostatecznych; oceny z wychowania fizycznego nie są wliczane do średniej; ocena obu części pracy licencjackiej (projektu artystycznego i pracy pisemnej) ustalona na podstawie ocen wystawionych przez promotora (promotorów) i recenzenta, ocena z egzaminu dyplomowego ustalona na podstawie ocen cząstkowych uzyskanych na tym egzaminie. Ostateczny wynik stanowi sumę ½ oceny wymienionej w pkt 1 oraz ¼ każdej z ocen wymienionych w pkt 2 i 3. Jeśli ocena wymieniona w pkt 1 jest niższa niż 3,0, ostateczny wynik nie może być wyższy od dostatecznego. 3. W dyplomie ukończenia studiów wpisuje się ostateczny wynik studiów obliczony zgodnie z zasadą: do 3,25 – dostateczny; 3,26 do 3,75 – dostateczny plus; 3,76 do 4,25 – dobry; 4,26 do 4,60 – dobry plus; 4,61 do 4,90 – bardzo dobry; od 4,91 – celujący

Kierunek w pełni wpisuje się w Misję Uniwersytetu Śląskiego przyjętą przez Senat UŚ na posiedzeniu w dniu 20 maja 1997 r. oraz Strategię rozwoju Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach na lata 2012–2020, uchwaloną przez Senat UŚ 24 stycznia 2012 r. W szczegółach odwołuje się do Strategii Wydziału Artystycznego przyjętej przez Radę Wydziału 25 lutego 2015 r. Fundamentem dla koncepcji kierunku jest Cel Operacyjny 2.1.0.3. Strategii Wydziału stanowiący iż: „Wydział rozwija różnorodne programy i formy kształcenia (…) w tym programy interdyscyplinarne (…) — wyróżniające UŚ na rynku edukacyjnym. (…) Planowane jest także tworzenie nowych, zgodnie z wymogami i zmianami w sztuce i kulturze oraz zapotrzebowaniem otoczenia i oczekiwaniami kandydatów na studia”. Uważna analiza tendencji światowych oraz zapotrzebowanie na nowe sposoby kształcenia sztuki skłaniają rozwijania kierunku Edukacja Artystyczna w celu utworzenia innowacyjnego kierunku, o specjalnościach Sztuki Użytkowe oraz Sztuki Piękne. Jest to koncepcja transformująca dotychczasowe założenia Edukacji Artystycznej jako kierunku kształcącego nauczyli plastyki w stronę holistycznego kształcenia w zakresie sztuki z uwzględnieniem atrakcyjnych specjalności, mogących stanowić potencjalny, atrakcyjny zawód dla absolwenta. Edukacja Artystyczna to nowoczesna oferta dydaktyczna, współgrająca ze współczesnymi koncepcjami kształcenia sztuki. Przekształca tradycyjne edukowanie adeptów sztuki wyspecjalizowanych w konkretnych, wąskich dyscyplinach, w holistyczny projekt oparty na kreatywnym poszukiwaniu rozwiązań artystycznych i użytkowych. Jest to ścisła realizacja postulatu sformułowanego w Misji UŚ: „programy nauczania służą nie tylko nabywaniu wiedzy fachowej, ale przede wszystkim mają formować twórcze postawy wobec świata”. Tak też widzimy studentów i absolwentów Edukacji Artystycznej — jako twórczych, świadomych, dążących do ciągłego doskonalenia się i dobrze reagujących na zmieniające się potrzeby rynku jak i życia społecznego, kulturalnego oraz wyzwań cywilizacyjnych. A także będących świadomymi odbiorcami sztuki i designu potrafiącymi wyrażać uzasadnione opinie krytyczne oraz edukować innych w tym zakresie. Cytując Misję UŚ: „Zasadą kształtującą działanie Uniwersytetu jest dążenie do ciągłego otwierania nowych horyzontów poznawczych”. Program kształcenia opierający się w znacznej mierze na opracowywaniu projektów uwzględniających aspekt utylitarny pozwala na kształtowanie postaw studenta skupionych na dialogu, życzliwym rozpoznaniu partnerów, współdziałaniu i otwartości na różnice zdań, przekonań, poglądów. Pozwala zidentyfikować siebie w kontekście sztuki-twórczości i społeczeństwa przy równoczesnym poczuciu wartości jaką stanowią odmienności. Edukacyjność w sztuce musi zakładać kształtowanie w tolerancji i naczelnym przekonaniu o roli wartości etycznych. Przywołując raz jeszcze Misję UŚ: „(…) warunkiem dobrej pracy i dobrych efektów dydaktycznych jest wysiłek włożony w formowanie twórczej postawy wobec rzeczywistości. Zadaniem zajęć dydaktycznych jest wyzwolenie umiejętności stawiania pytań i następnie wspólnego poszukiwania odpowiedzi. Im bliżej odpowiedź owa związana jest z samodzielną refleksją studenta, tym bardziej spełniona zostaje misja Uniwersytetu (…). Sprzyja temu powoływanie do istnienia nowych, bardziej elastycznych programów nauczania, a także sposobności łączenia kilku kierunków studiów. Programy studiów winny obejmować najrozmaitsze i zróżnicowane możliwości zdobywania wiedzy stosownie do zapotrzebowania na rynku pracy, lecz także powinny kształtować poczucie elastyczności intelektualnej i zawodowej w połączeniu z otwartością na konieczność nieustannego kształcenia i gotowość do przekwalifikowywania się lub poszerzania wiedzy w zależności od życiowego lub zawodowego kontekstu”. Obserwacja rynku edukacyjnego pozwala przypuszczać, iż Edukacja Artystyczna wraz z dwoma specjalnościami Sztuki Piękne oraz Sztuki Użytkowe, będą cieszyć się uznaniem kandydatów i studentów, co uczyni kierunek wyróżniającym Uniwersytet na rynku edukacyjnym. Zaś dla absolwentów stanie się szansą na uzyskanie ciekawej pracy. Stworzy ponadto możliwość współpracy z otoczeniem gospodarczym realizując postulaty celu operacyjnego 3.3. Warto wspomnieć, iż koncepcja kierunku bazuje na dorobku pracowników Instytutu od lat prowadzących zajęcia z zakresu rzeźby, malarstwa, rysunku, grafiki, warsztatów artystycznych, ceramiki, szkła artystycznego, fotografii oraz działań interdyscyplinarnych i unikatowych. Moduły te cieszące się dużą popularnością wśród studentów będą mogły w pełni zaistnieć, stwarzając tym samym pracownikom sposobność do szerszego realizowania celu strategicznego 1.1.0.2 opisującego rozwój kierunków badań na Wydziale. Kreatywny i wzbogacony w elementy praktyczne charakter kierunku umożliwi w znaczący sposób poszerzenia możliwości współdziałania z interesariuszami zewnętrznymi chcącymi podjąć współpracę w obszarach obu specjalności, ale również np.: animacji w zakresie sztuki. Daje asumpt do organizowania wielu projektów artystycznych o zasięgu regionalnym, ogólnopolskim i międzynarodowym, co wpisuje się w cele operacyjne 2.3.2 oraz 2.4.1 i 3.1. Kierunek Edukacja Artystyczna w znaczący sposób wzbogaca ofertę dydaktyczną Instytutu Sztuki i Wydziału Artystycznego — będzie integrował środowisko akademickie całego cieszyńskiego Kampusu a także miasta i regionu, co zgodne jest z założeniami celu operacyjnego 3.2.