Dziennikarstwo i komunikacja społeczna Kod programu: 05-S1DK12.2018

Kształcenie dziennikarzy zapoczątkowane zostało na Uniwersytecie Śląskim w 1969 roku w formie dwuletniego studium podyplomowego. W roku 1975 została utworzona specjalizacja dziennikarska na kierunku studiów: nauki polityczne. Od tej pory datuje się kształcenie na Uniwersytecie Śląskim kandydatów do zawodu dziennikarskiego w ramach jednolitych studiów. 1 października 1977 roku powołana specjalna jednostka dydaktyczna i naukowo-badawcza – Zakład Dziennikarstwa. Obecnie w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa istnieją dwa Zakłady związane bezpośrednio z kształceniem dziennikarzy, a mianowicie: Zakład Dziennikarstwa i Zakład Komunikacji Społecznej. Obie jednostki dysponują kadrą dydaktyczno-naukową zapewniającą kształcenie studentów na kierunku „Dziennikarstwo i komunikacja społeczna” we wszystkich obszarach problemowych. Zajęcia warsztatowe prowadzone są przez doświadczonych dziennikarzy z redakcji prasy, radia i telewizji ze śląskiego regionu prasowo-wydawniczego. Zapleczem kadrowym dla prowadzenia przedmiotów politologicznych jest kadra naukowa Instytutu Nauk Politycznych i Dziennikarstwa. Zakład Dziennikarstwa i Zakład Komunikacji Społecznej dysponują kadrą dydaktyczną spełniającą wymogi minimum kadrowego do kształcenia na kierunku „Dziennikarstwo i komunikacja społeczna”. Zakład Dziennikarstwa jest znaną w Polsce jednostką naukową specjalizującą się od lat 70. ubiegłego wieku w badaniach nad dziennikarstwem i komunikowaniem lokalnym. Pracownicy Zakładu Komunikacji Społecznej są uznanymi specjalistami z zakresu komunikacji politycznej. Polskie szkolnictwo wyższe, w zakresie kształcenia, realizuje od kilku lat bolońską ideę edukacji w trybie 3-stopniowym. W związku z tym w obszarze funkcjonowania Uniwersytetu Śląskiego powstało kilka szkól niepublicznych, na których kształci się zarówno studentów na 1 stopniu kierunku „Dziennikarstwo i komunikacja społeczna” i jak specjalizacje z zakresu dziennikarstwa oraz komunikacji społecznej. Po ich ukończeniu w województwie śląskim są bardzo ograniczone możliwości kształcenia na II stopniu. Dlatego też naturalnym staje się utworzenie zarówno I i II stopnia tego typu studiów na Uniwersytecie Śląskim. Absolwent studiów pierwszego stopnia jest przygotowany do zawodu dziennikarza pracującego we wszystkich typach i rodzajach periodycznych mediów masowych (prasa, radio, telewizja, Internet). Absolwent rozumie i jest w stanie ocenić znaczenie podstawowych zjawisk i procesów życia społecznego, politycznego, gospodarczego i kulturalnego, zarówno w skali lokalno-regionalnej jak i krajowo-międzynarodowej. Zachodzące wydarzenia potrafi przekazać w sposób komunikatywny, zrozumiały dla przeciętnego obywatela. Rozumie mechanizmy funkcjonowania mediów masowych w nowoczesnym społeczeństwie informacyjnym. Zdaje sobie sprawę ze znaczenia, zwłaszcza mediów elektronicznych, w życiu i funkcjonowaniu współczesnego społeczeństwa. Absolwent uzyskuje podstawowe umiejętności umożliwiające mu wykonywanie różnych zawodów związanych z szeroko pojętą dziedziną komunikacji społecznej – w stosunkach publicznych, promocji, reklamie, instytucjach prowadzących edukację medialną. Absolwent zna język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umie posługiwać się językiem specjalistycznym niezbędnym do wykonywania zawodu. Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia.

Dyplomowanie na kierunku Dziennikarstwo i komunikacja społeczna odbywa się zgodnie z zasadami określonymi w Regulaminie studiów w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Ponadto, na Wydziale Nauk Społecznych ustalono następujące zasady szczegółowe dla kierunku Dziennikarstwo i komunikacja społeczna: • praca dyplomowa powinna być złożona w dziekanacie co najmniej 7 dni przed planowanym terminem obrony, • recenzje prac dyplomowych są składane w dziekanacie wraz z resztą dokumentacji już po egzaminie dyplomowym, • recenzja powinna zawierać uzasadnienie wystawionej oceny, • praca dyplomowa jest przygotowywana indywidualnie przez studenta, • praca dyplomowa ma charakter teoretyczny z możliwością uwzględnienia części badawczej lub praktycznej, • w ramach egzaminu dyplomowego, student powinien odpowiedzieć na trzy pytania zadane przez komisję, dotyczące problematyki z zakresu dziennikarstwa i komunikacji społecznej, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki podjętej w pracy licencjackiej.

Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk na kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna Regulamin i ramowy program praktyk §1. Postanowienia ogólne 1. Podstawę organizacji studenckich praktyk zawodowych, zwanych dalej „praktykami”, stanowią w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa przepisy §5 i §13 Regulaminu Studiów w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach z dnia 14 maja 2012 r. oraz Zarządzenie nr 41/2007 z dnia 27 czerwca 2007 r. Rektora Uniwersytetu Śląskiego w sprawie organizowania studenckich praktyk zawodowych w Uniwersytecie Śląskim i obowiązków opiekunów praktyk /tekst jednolity/ (Załącznik nr 4 do zarządzenia nr 93 Rektora UŚ z dnia 17.09.2009 r.). 2. Zasady odbywania praktyk studenckich na kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna określa program kształcenia i plan studiów zatwierdzone przez Radę Wydziału Nauk Społecznych z dnia 17.07.2012 r. 3. Celem praktyki jest:  rozwijanie umiejętności wykorzystania wiedzy zdobytej na studiach,  poznanie struktur i mechanizmów funkcjonowania redakcji różnych typów mediów, a także instytucji, organizacji i przedsiębiorstw – uczestników komunikowania publicznego, stopniowe włączanie się w ich działalność informacyjną i w ten sposób zdobycie praktycznego doświadczenia w zakresie funkcjonowania systemu komunikacyjnego w obszarze zależnym od wyboru miejsca praktyki,  kształtowanie umiejętności niezbędnych w przyszłej pracy zawodowej, w tym m.in. umiejętności: analitycznych, organizacyjnych, pracy w zespole, nawiązywania kontaktów, prowadzenia negocjacji etc.,  przygotowanie studenta do samodzielności i odpowiedzialności za powierzone mu zadania,  stworzenie dogodnych warunków do aktywizacji zawodowej studenta na rynku pracy. 4. Student studiów stacjonarnych pierwszego stopnia, nie wcześniej niż po skończeniu pierwszego semestru, zobowiązany jest do odbycia dwóch obowiązkowych praktyk trwających nie krócej niż cztery tygodnie. Pierwsza praktyka rozliczana jest do końca letniej sesji egzaminacyjnej w semestrze czwartym, druga – do końca letniej sesji egzaminacyjnej w semestrze szóstym. 5. Student studiów niestacjonarnych pierwszego stopnia nie wcześniej niż po skończeniu pierwszego semestru zobowiązany jest do odbycia obowiązkowej praktyki trwającej nie krócej niż cztery tygodnie i zaliczenia jej do końca letniej sesji egzaminacyjnej w semestrze szóstym. Student studiów niestacjonarnych pierwszego stopnia, ma możliwość odbycia praktyki fakultatywnej w wymiarze czterech tygodni rozliczanej do końca letniej sesji egzaminacyjnej w semestrze szóstym (w ramach dodatkowych ECTS). 6. Student studiów stacjonarnych lub niestacjonarnych drugiego stopnia nie wcześniej niż po skończeniu pierwszego semestru zobowiązany jest do odbycia obowiązkowej praktyki trwającej nie krócej niż cztery tygodnie i zaliczenia jej do końca letniej sesji egzaminacyjnej w semestrze czwartym. 7. Praktyki mogą być organizowane w trybie:  indywidualnym – student samodzielnie pozyskuje organizację, w której będzie realizowana praktyka lub korzysta ze wskazań opiekuna praktyk,  praktyki odbytej w ramach projektu pt. Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na Wiedzy (Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet IV, Działanie 4.1.1) lub  uznania wykonywanej przez studenta studiów niestacjonarnych pracy zarobkowej w poczet praktyki według warunków określonych w §4. 8. Odbywanie praktyki nie zwalnia studenta z obowiązku zaliczania zajęć objętych planem studiów ani też nie jest podstawą do usprawiedliwienia jego nieobecności na tych zajęciach. 9. Udział studenta w pracach obozu naukowego może być podstawą do zaliczenia w całości lub w części studenckiej praktyki zawodowej, jeżeli program obozu naukowego odpowiada efektom kształcenia przewidzianym dla danej praktyki. 10. Student powinien we własnym zakresie poszukiwać instytucji, w której odbędzie praktykę; samodzielność studenta pod tym względem należy uważać za istotny element realizacji jednego z podstawowych celów praktyki - rozpoczęcia samodzielnej aktywności zawodowej. Uczelnia może rekomendować miejsce i formę odbywania praktyki. 11. Student niepełnosprawny ma prawo odbycia praktyk według indywidualnego dostosowania studiów (IDS), który umożliwi osiągnięcie i weryfikację efektów kształcenia dostosowaną do charakteru jego niepełnosprawności. 12. Dziekan ma prawo skierować studenta do Biura ds. Osób Niepełnosprawnych w celu uzyskania opinii o zakresie dostosowania. 13. Student z przyznanym IDS może wnioskować do Dziekana o przyznanie na czas odbywania praktyk studenckich tutora. 14. Studentowi nie przysługuje od Uniwersytetu żadne świadczenia z tytułu praktyki. §2. Opiekun praktyk 1. Nadzór dydaktyczny nad praktyką sprawuje opiekun praktyki wyznaczony przez dziekana spośród nauczycieli akademickich wydziału. 2. Opiekun praktyki jest przełożonym studentów odbywających praktykę zgodnie z jej celami i ustalonym programem. 3. Opiekun jest zobowiązany do: a) wydawania studentom skierowań do zakładu pracy wg wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do zarządzenia nr 93 Rektora UŚ z dnia 17.09.2009 r., na podstawie zawartych porozumień; b) zapoznania studentów z programem praktyki w terminie przynajmniej na jeden miesiąc przed jej rozpoczęciem, wskazując rodzaj praktyki, termin jej rozpoczęcia i czas trwania; c) odbierania od studentów oświadczeń o zapoznaniu się z zasadami organizacji praktyk wg wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do zarządzenia nr 93 Rektora UŚ z dnia 17.09.2009 r.; d) sprawowania nadzoru nad wykonywaniem przez studentów zadań wynikających z programu praktyk; e) udzielania pomocy i porad studentom odbywającym praktykę; f) kontrolowania przebiegu praktyk, czuwania nad zapewnieniem warunków niezbędnych do prowadzenia praktyki, zgodnie z ustaleniami porozumienia zawartego pomiędzy Uczelnią a zakładem pracy; 4. Opiekun praktyk opiniuje decyzję o wyrażeniu zgody na:  uznanie praktyki odbytej w ramach projektu UPGOW lub  uznanie pracy zarobkowej studenta jako praktyki zawodowej. §3. Realizacja praktyki w trybie indywidualnym 1. Opiekun wraz ze studentem ustala miejsce odbywania praktyk i wystawia imienne skierowanie na praktykę . 2. Miejscem odbywania praktyk mogą być:  Środki masowego przekazu (prasa, radio, telewizja, Internet);  Agencje reklamowe, Public relations, instytucje prowadzące edukację medialną;  oraz inne instytucje, których działalność i charakter koreluje z kierunkiem studiów w szczególności biura prasowe lub działy promocji np.:  Administracji samorządowej i państwowej (urzędy miasta, urzędy powiatowe, urzędy marszałkowskie, urzędy wojewódzkie, starostwa powiatowe, ministerstwa, kancelarie, konsulaty, ambasady, prokuratura, sądy, okręgowe komisje wyborcze, placówki dyplomatyczne i konsularne etc.);  Instytucji państwowych oraz organizacji rządowych i pozarządowych o charakterze politycznym, ekonomicznym, gospodarczym, społecznym i kulturalnym;  Przedstawicielstwa Polski za granicą, np. przedstawicielstwa w UE, NATO i innych organizacjach międzynarodowych;  Służby publiczne (Państwowa Straż Pożarna, policja, Straż Graniczna, Służba Więzienna, centra zarządzania kryzysowego, etc.); 3. Odbycie praktyk w jednym ze wskazanych wyżej miejsc jest warunkiem otrzymania wpisu do indeksu. Wszelkie inne miejsca odbywania praktyk muszą być wcześniej uzgodnione z opiekunem praktyk. 4. W celu realizacji praktyk Dziekan Wydziału Nauk Społecznych zawiera porozumienie z organizacją, w której student odbywa praktykę. Wzór porozumienia stanowi załącznik nr 1 do zarządzenia nr 93 Rektora UŚ z dnia 17.09.2009 r.; 5. Studenci kierowania na praktyki są objęci ubezpieczeniem od następstw nieszczęśliwych wypadków, na zasadach określonych w ustawie z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach. Świadczenia określone w tej ustawie są finansowane ze środków budżetu państwa. 6. Załącznikiem nr 1 do porozumienia jest ramowy program praktyki uwzględniający specyfikę poszczególnych specjalności. 7. Ramowy program praktyki powinien obejmować następujące elementy:  imię i nazwisko oraz rok studiów, stopień, tryb, specjalność studenta kierowanego na praktykę,  nazwa i adres instytucji do której student jest kierowany na praktykę,  termin praktyki,  nazwisko osoby kontaktowej pełniącej opiekę nad studentem w organizacji,  opis obszaru techniczno-organizacyjnego i merytorycznego praktyki. §4. Zaliczenie praktyki 1. Warunkiem zaliczenia praktyki jest jej odbycie w ustalonym terminie i wykazanie się wiedzą, umiejętnościami oraz kompetencjami społecznymi, dla których praktyka została zorganizowana. 2. Po zakończeniu realizacji praktyki w trybie indywidualnym student dostarcza opiekunowi raport z realizacji praktyki wg wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do zarządzenia nr 93 Rektora UŚ z dnia 17.09.2009 r. (formularz wypełnia student; pieczątka organizacji i podpis – wymagane). 3. Dziekan może także zaliczyć praktykę na podstawie udokumentowanej pracy zawodowej studenta w kraju lub za granicą, zgodnej z profilem kształcenia na kierunku studiów, wykonywanej w okresie nie krótszym niż określony w planie studiów. W celu zaliczenia pracy zawodowej jako odbytej praktyki, student składa do Dziekana wniosek wg wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do zarządzenia nr 93 Rektora UŚ z dnia 17.09.2009 r. zaopiniowany przez opiekuna praktyki. 4. Dziekan może także zaliczyć praktykę odbytą w ramach projektu pt. Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na Wiedzy (Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet IV, Działanie 4.1.1) jako praktykę zawodową. W celu zaliczenia praktyki, student składa do Dziekana wniosek wg wzoru stanowiącego załącznik nr 3a do zarządzenia nr 93 Rektora UŚ z dnia 17.09.2009 r. zaopiniowany przez opiekuna praktyki. 5. Wpisu zaliczenia praktyki zawodowej studenta dokonuje opiekun praktyki po zapoznaniu się dokumentacją dotyczącą przebiegu praktyki lub decyzji Dziekana . 6. Praktyka kończy się uzyskaniem wpisu zaliczenia bez oceny do indeksu. 7. Za praktykę będącą częścią programu na studiach pierwszego stopnia, w tym również praktykę fakultatywną przewidzianą w § 1 pkt. 5 przypisuje się 6 punktów kredytowych (ECTS). 8. Za praktykę będącą częścią programu na studiach drugiego stopnia przypisuje się 6 punktów kredytowych (ECTS). 9. Dokumentacja z przebiegu praktyki jest przechowywana przez opiekuna praktyki przez okres 5 lat od momentu zaliczenia praktyki.

Warunkiem uzyskania kwalifikacji pierwszego stopnia dla określonego kierunku studiów, poświadczonej dyplomem, jest osiągnięcie wszystkich założonych w programie studiów kształcenia efektów uczenia się.

(brak informacji)

Pełny w kontekście celów strategicznych UŚ; Znaczny w odniesieniu do głównych działań - w trakcie procesu wdrażania; docelowo dążenie do realizacji wszystkich działań określanych w strategii rozwoju. Strategia Wydziału jest opracowywana.