Arteterapia Kod programu: 06-S1AR16.2019

Arteterapia to interdyscyplinarny i międzyobszarowy kierunek studiów jest prowadzony przez trzy uczelnie wyższe (US, ASP i AM) - godnie z art. 11 i art. 31a ust. 3 Ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy — Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw oraz art. 10a ust. 1 Ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 5 września 2014, poz. 1198); nie posiada regulowanego przepisami jednego zestawu efektów wzorcowych, definiują go autorsko skonstruowane efekty kształcenia, łączące w sobie efekty z zakresu 3 obszarów: obszaru sztuki (dziedzina sztuk muzycznych i dziedzina sztuk plastycznych) oraz obszaru nauk humanistycznych i społecznych (ustalenia stosowne do Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 8. sierpnia 2011 roku w sprawie obszarów wiedzy, dziedzin nauki i sztuki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych; Dziennik Ustaw z dnia 30 sierpnia 2011 nr 179 poz. 1065); oraz art. 8 punkt 2 Ustawy z dnia 18 marca 2011 r. Rozumienie arteterapii, jako subdyscypliny interdyscyplinarnie łączącej w sobie komponenty sztuki, pedagogiki, pedagogiki specjalnej, terapii i psychologii, implikuje istotę wielowymiarowego planowania programu studiów przygotowujących wykwalifikowanych arteterapeutów. Nie bez znaczenia pozostaje uświadomienie, iż SZTUKA to działalność specyficznie ludzka, komunikat, uruchomiony za sprawą człowieczej ekspresji, w wyniku której powstają wytwory posiadające właściwości wywoływania stanów emocjonalnych o charakterze estetycznym. Nie można zatem mówić o arteterapii bez usytuowania jej w rozważaniach prawdziwie estetycznych i ekspresyjnych. Niestety praktyka edukacyjna na różnych poziomach kształcenia w naszym kraju, w tym w szkolnictwie wyższym wskazuje na niemal całkowity brak koncepcji kształcenia w tym kierunku (nie licząc prób włączania arteterapii w strukturę innych kierunków, jako specjalności dodatkowej). Niezmiernie ważne jest przełamanie powszechnej niemal tendencji przyuczania – czasem zupełnie przypadkowych osób – do pracy terapeutycznej wykorzystującej sztukę. Skutkuje to sytuacją, którą obserwujemy z wielkim niepokojem, że zajmują się arteterapią osoby całkowicie pozbawione jakichkolwiek inklinacji artystycznych. Pojawiają się także inne zjawiska - w placówkach rehabilitacyjnych, reedukacyjnych, pomocowych pracują artyści nie posiadając przygotowania psychopedagogicznego i rozeznania w strategiach terapeutycznych. Oba zjawiska mogą być praktyką rodzącą dyskomfort zarówno terapeutów, jak i pacjentów i wychowanków, czasem wręcz niebezpieczną. Kierunek Arteterapia jest długo oczekiwaną przez środowisko artystów, ale i animatorów oraz pedagogów ofertą kształcenia będąca alternatywą dla szeregu innych propozycji prymitywizujących sztukę w działaniach terapeutycznych. Ma zatem - odpowiadając na zapotrzebowanie społeczne wynikające niejako z potrzeby chwili – spełniać rudymentarne zadanie przygotowania absolwenta posiadającego zasadnicze dla arteterapii kompetencje: dotyczące wsparcia rozwoju drugiego człowieka i prowadzenia działań terapeutycznych przy jednocześnie swobodnym posługiwaniu się rzeczywistym warsztatem artystycznym. Gwarantem takiej fuzji edukacji, nauki, terapii i sztuki jest powołanie kierunku studiów interdyscyplinarnie łączących w sobie efekty kształcenia z trzech obszarów: sztuki (w tym usytuowanych w dziedzinie sztuk pięknych i sztuk muzycznych) oraz nauk społecznych i humanistycznych. Myślenie o arteterapii jako o kierunku studiów musi przeto zakładać odwołanie się do segmentów edukacyjnych realizowanych przez różne podmioty naukowe, zajmujące się namysłem nad działaniami terapeutycznymi i artystycznymi. W myśl powyższego trzy wyższe uczelnie katowickie: Akademia Sztuk Pięknych, Akademia Muzyczna i Uniwersytet Śląski utworzyły i wspólnie prowadzą interdyscyplinarny, międzyobszarowy kierunek studiów arteterapia, zaś akt powołania tego unikatowego kierunku wpisuje się ich w misje i strategie rozwoju. Koncepcja programu studiów została przygotowana przez Wydział Pedagogiki i Psychologii UŚ we współpracy z Akademią Muzyczną i Akademią Sztuk Pięknych, a każda jednostka powołała koordynatora kierunku, odpowiedzialnego za realizację działań wspólnych, podejmowanych pomiędzy trzema podmiotami prowadzącymi kierunek. Wszystkie podmioty tworzące kierunek czynnie uczestniczą w procesie kwalifikacji kandydatów na studia, w procesie dydaktycznym oraz w dyplomowaniu absolwenta. Studia realizowane są jedynie w trybie stacjonarnym, gdyż jednostki wyrażają szczególną troskę wobec poziomu nabywanych efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, co przy tak rozległej formule działania, zwłaszcza nacechowanych artystycznie nie może być podejmowane w częściowym wymiarze godzin, jaki przewidziany jest w trybie niestacjonarnym. Dotyczy to głównie zajęć wymagających bezpośredniego udziału prowadzących i studentów, odbywanych w modułach plastycznych i muzycznych. Kierunek dedykowany jest dla specyficznego Kandydata – o szczególnych uzdolnieniach estetycznych (ale niekoniecznie legitymizującego się wykształceniem artystycznym), który chce uzyskać interdyscyplinarne wykształcenie artystyczne oraz humanistyczno-społeczne i jednocześnie posługiwać się profesjonalnym językiem sztuki w szeroko pojętej terapii i wsparciu rozwoju. Z założenia Arteterapia jest ofertą elitarną, stąd rekrutacja na pierwszy rok obejmować będzie sprawdzian z zakresu uzdolnień muzycznych i plastycznych oraz konkurs świadectw dojrzałości. Studenci odbywać będą zajęcia na trzech uczelniach będących wizytówką naszego miasta Akademii Muzycznej (tę część oferty edukacyjnej koordynuje Zakład Muzykoterapii), Akademii Sztuk Pięknych (pieczę nad modułami plastycznymi sprawuje Wydział Artystyczny), Uniwersytet Śląski (reprezentowany przez Wydział Pedagogiki i Psychologii). Uczestnicy zajęć korzystają z bogatej i perfekcyjnie przygotowanej zarówno pod względem estetycznym, jak i funkcjonalnym infrastruktury tych trzech uczelni, zwłaszcza zaś z obiektów artystycznych - przestrzeni widowiskowych, koncertowych, wystawienniczych i warsztatowych. Studenci uczestnicząc w działaniach artystycznych skierowanych do otoczenia społecznego (przez podejmowanie aktywności w formie koncertowej, warsztatowej, happeningowej) zwłaszcza na rzecz grup zagrożonych wykluczeniem kulturowym, będą mieli szansę na rzeczywisty udział w estetyzacji środowiska, co jednocześnie umożliwi silniejsze powiązanie uczelni z naszym regionem. Administratorem kierunku będzie Wydział Pedagogiki i Psychologii UŚ stanowiąc zabezpieczenie logistyczne kierunku zajmując się obsługą studentów, w tym elektroniczną rejestracją kandydatów, procedowaniem rekrutacyjnym, zapisami na studia, administrowaniem kierunkiem, zaliczaniem semestru, rejestracją procesu dyplomowania, w tym wydaniem dyplomu ukończenia studiów). Absolwent otrzyma dyplom licencjata arteterapii sygnowany przez trzy wymienione uczelnie.

Absolwent otrzyma dyplom licencjata arteterapii sygnowany przez trzy uczelnie (UŚ, ASP i AM) zgodnie z Art. 10 ust. 3 Ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 5 września 2014, poz. 1198) oraz art. 168 ust. 3 Ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy — Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw Procedura organizacyjna dyplomowania: dostosowana jest do odpowiednich regulacji Regulaminu Studiów w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (uchwała Nr 446 zał. Nr 3 Senatu Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z dnia 21 kwietnia 2015) i uwzględnia specyfikę międzyobszarowego kierunku studiów nacechowanego artystycznie. 1. Po uzyskaniu zaliczenia z przedmiotu Proseminarium z metodologią badań arteterapeutycznych realizowanego w semestrze 3 i 4, student podejmuje decyzję, co do wyboru pracowni i promotora projektu arteterapeutycznego. Lista promotorów zostanie przedstawiona przed zakończeniem semestru czwartego. Seminarium projektowe trwa dwa ostatnie semestry studiów. 2. Wraz z promotorem i zgodnie z wybraną przez siebie specyfiką pracowni student ustala temat projektu i pracy dyplomowej, będącej opisem bazy teoretycznej i metodologicznej tegoż projektu. 3. Student składa - po zaaprobowaniu tematu pracy dyplomowej przez promotora - pisemny wniosek o jego zatwierdzenie (wzór wniosku regulowany jest zarządzenia nr 16 Rektora Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z dnia 28 stycznia 2015) do Rady Wydziału Pedagogiki i Psychologii UŚ. 4. Wersję elektroniczną i papierową (zatwierdzoną przez promotora) pracy dyplomowej Dyplomant składa w dziekanacie Wydziału Pedagogiki i Psychologii, wprowadzając ją także do systemu USOS APD (Archiwizacji Prac Dyplomowych). Do wersji papierowej pracy dołączona zostanie wersja elektroniczna zrealizowanego projektu (na płycie CD lub DVD). Procedura ta dokonana jest zgodnie z zasadami i harmonogramem archiwizacji prac dyplomowych Uniwersytetu Śląskiego. 5. Równocześnie ze złożeniem pracy Dyplomant składa komplet dokumentów i czyni to nie później niż do 25 września semestru szóstego studiów. 6. Po dopełnieniu formalności i przyjęciu przez promotora projektu wraz z pracą dyplomową Dziekan Wydziału Pedagogiki i Psychologii kieruje projekt i pracę do recenzji. 7. Dziekan Wydziału Pedagogiki i Psychologii przyjmuje recenzje projektu oraz pracy dyplomowej i ewentualnie (przy negatywnej ocenie recenzenta) wyznacza drugiego recenzenta; w przypadku ponownej oceny negatywnej, projekt i praca nie mogą być podstawą ukończenia studiów. 8. Dziekan Wydziału Pedagogiki i Psychologii dopuszcza studenta do egzaminu dyplomowego po zrealizowaniu planu studiów i efektów kształcenia przewidzianych programem studiów oraz uzyskaniu pozytywnych ocen projektu i pracy dyplomowej. 9. Dziekan Wydziału Pedagogiki i Psychologii wyznacza komisję przeprowadzającą egzamin dyplomowy, w jej skład wejdą przedstawiciele wszystkich podmiotów, reprezentujący Akademię Muzyczna, Akademię Sztuk Pięknych i Uniwersytet Śląski z włączeniem promotora pracy i projektu oraz recenzenta. 10. Dziekan Wydziału Pedagogiki i Psychologii ustala przewidywany termin egzaminu dyplomowego, nie później niż w terminie 6 miesięcy od daty 25.09 semestru szóstego. 11. Dyplomant przystąpi do egzaminu licencjackiego przeprowadzonego przez komisję. Egzamin składa się z dwóch części – prezentacji projektu artystyczno-terapeutycznego oraz ustnego egzaminu dyplomowego z zakresu wiedzy zdobytej na studiach licencjackich. 12. Zakres tematyczny egzaminu zostanie ogłoszony na stronie internetowej Wydziału Pedagogiki i Psychologii i obejmie zagadnienia ze wszystkich realizowanych na studiach obszarów wiedzy. Zagadnienia zostaną przygotowane przez wszystkie podmioty prowadzące studia. 13. Dziekan Wydziału Pedagogiki i Psychologii ewentualnie ustala termin poprawkowego egzaminu dyplomowego, jednak nie wcześniej niż przed upływem 1 miesiąca i nie później niż po upływie 3 miesięcy, od daty pierwszego egzaminu (Dziekan może wyznaczyć ostateczny, dodatkowy termin egzaminu, w przypadku uzyskania przez studenta oceny niedostatecznej w drugim, poprawkowym terminie egzaminu, w przypadku uzyskania oceny niedostatecznej z tego egzaminu, Dziekan wydaje decyzję o skreśleniu z listy studentów). 14. Komisja egzaminu dyplomowego dokonuje obliczenia ostatecznego wyniku studiów na podstawie: średniej ocen uzyskanych w toku studiów, oceny pracy dyplomowej i projektu, oceny uzyskanej z ustnego egzaminu dyplomowego w proporcjach zawartych w protokole egzaminu dyplomowego (zgodnie z § 34 pkt. 2 i 3 Regulaminu Studiów w Uniwersytecie Śląskim). 15. Wynik egzaminu jest ogłaszany bezpośrednio po posiedzeniu niejawnym komisji.

Praktyka arteterapeutyczna jest integralną częścią programu studiów Arteterapia i odbywa się na 4, 5 i 6 semestrze w łącznym wymiarze 150 godzin (tzw. kontaktowych, wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów). Jest poprzedzona zaliczeniem (w formie egzaminu ) modułu Podstawy teoretyczne arteterapii z metodyką oraz modułów wyposażających studenta w kompetencje artystyczne, zostaje więc stosownie do wytycznych KRK przygotowana merytorycznie. Celem praktyk jest: operacjonalizacja wiedzy zdobytej w trakcie udziału w modułach teoretycznych i artystycznych; rozwijanie kompetencji związanych z zastosowaniem technik arteterapeutycznych w realiach funkcjonowania placówek rehabilitacyjnych, terapeutycznych, pomocowych i rozwijanie umiejętności dostosowania własnych działań do ich specyfiki; doskonalenie warsztatu artystycznego i arteterapeutycznego, wykorzystywanego na rzez osób z niepełnosprawnością lub z dysfunkcjonalnością; kształtowanie umiejętności rozpoznawania potrzeb pacjentów i wychowanków wymagających wsparcia; zwracanie uwagi na istotę facylitacji jako postawy terapeuty; nabywanie umiejętności nawiązywania relacji terapeutycznej z poszanowaniem praw każdej ze stron owej relacji; przygotowanie do własnej pracy zawodowej. Praktyki zostały podzielone na trzy poziomy: 1. Inicjalny, stanowiący praktyki terenowe o charakterze asystenckim (30 godzin, 2 punkty ECTS), opierający się na hospitowaniu zajęć arteterapeutycznych odbywających się w różnych placówkach wsparcia, opieki i terapii czy resocjalizacji, ukazujących z jednej strony przekrój możliwości rynku pracy i potencjalnych szans zawodowych arteterapeutów, z drugiej zaś prezentujących specyfikę organizacji i funkcjonowania tych placówek. Student zapozna się w trakcie praktyki asystenckiej z: regulaminem każdej hospitowanej placówki, jej strukturą, przypisanymi kompetencjami, a także z warunkami i specyfiką prowadzonej w niej pracy, w tym z rytmem rozkładu dnia i planami pracy; prowadzoną dokumentacją – z dbałością o zachowanie ochrony danych osobowych; funkcjonowaniem i specyfiką oddziaływań terapeutycznych i wspierających (w tym z metodami arteterapeutycznymi stosowanymi w placówce). Zaliczenie praktyki asystenckiej nastąpi po złożeniu i analizie zawartości dzienniczka praktyk przez opiekuna praktyk, będącego pracownikiem Wydziału Pedagogiki i Psychologii. 2. Druga część terenowych praktyk ma charakter uczestniczący i polega na prowadzeniu własnych działań arteterapeutycznych w jednej wybranej placówce dedykowanej osobom z niepełnosprawnością czy z dysfunkcjami o różnorodnym obrazie klinicznym (może to być np. placówka rehabilitacyjna, wsparcia dziennego: dom pomocy społecznej, warsztaty terapii zajęciowej, świetlica socjoterapeutyczna, oddział szpitalny, specjalny ośrodek wychowawczy dla dzieci i młodzieży). Szczegółowy wykaz placówek będzie przekazywany studentom przed rozpoczęciem praktyki uczestniczącej przez opiekuna praktyki, będącego pracownikiem Akademii Sztuk Pięknych lub Wydziału Pedagogiki i Psychologii. Zaliczenie tego modułu (wymiar 60 godzin - 4 ECTS) odbędzie się na podstawie oceny prowadzonych zajęć a także uczestnictwa w dyskusji nad obserwowanymi zajęciami pozostałych uczestników praktyk. Student prowadzić będzie także w czasie pobytu w placówce obserwację bierną ze szczególnym naciskiem na odnotowanie form i metod pracy wykorzystujących sztukę, prowadząc dziennik praktyk i zamieszczając w nim analizę krytyczną zajęć oraz procedur, w jakich uczestniczył. 3. Finalna cześć praktyk terenowych będzie bezpośrednio związana z przygotowywanym projektem arteterapeutycznym, będącym własnym i oryginalnym pomysłem artystycznym, zrealizowanym bezpośrednio w wybranej przez siebie placówce, prowadzącej działania rehabilitacyjne, reedukacyjne, resocjalizacyjne czy inne, uwzględniającym procedury stosowane w badaniu przez sztukę (w tym kontekście praktycznie zastosowana zostanie wiedza i umiejętności opanowane w trakcie proseminarium). Projekt powinien łączyć w sobie działania interdyscyplinarne, zgodnie z istotą kierunku, w gestii studenta pozostanie również wybór jednostki prowadzącej praktykę (ASP, AM , WPiPs UŚ), co będzie bezpośrednio związane z głównym tematem projektu dyplomowego i jego polem estetycznym. Wybrana osoba prowadząca seminarium dyplomowe i będąca promotorem pracy i projektu arteterapeutycznego stanie się równocześnie opiekunem terenowej praktyki dyplomowej, co umożliwi wszechstronną pomoc artystyczną i naukową w podjętym działaniu projektowym.

nie dotyczy

Studia na kierunku arteterapia przygotowują do prowadzenia aktywności artystycznej, skierowanej do osób z niepełnosprawnościami o różnej etiologii, specyfice i wymiarze, osób z zaburzeniami dotyczącymi funkcjonowania społecznego, emocjonalnego, psychicznego czy edukacyjnego, w tym: plastykoterapii, muzykoterapii, choreoterapii, biblioterapii i teatroterapii. Kierunek pozwala na uzyskanie uprawnień do prowadzenia zajęć z zakresu terapii przez sztukę we wszystkich placówkach dedykowanych osobom wymagającym rehabilitacji, wsparcia czy reedukacji, a zatem w oddziałach szpitalnych, sanatoriach, ośrodkach wsparcia dziennego, domach opieki społecznej, świetlicach socjoterapeutycznych, warsztatach terapii zajęciowej, ośrodkach integracyjnych i innych placówkach prowadzących arteterapię. Oferta edukacyjna wiąże się z uzyskaniem uprawnień pedagogicznych, niezbędnych do prowadzenia działalności pomocowej i wspierającej. SYLWETKA ABSOLWENTA Absolwent wyposażony zostaje w interdyscyplinarną wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne, łączące w sobie efekty kształcenia usytuowane w trzech obszarach: nauk humanistycznych, nauk społecznych i sztuki. Posiada wiedzę i umiejętności dotyczące realizacji prac artystycznych z wykorzystaniem środków ekspresji estetycznej i umiejętności warsztatowych posadowionych w obszarze sztuki oraz posiada uprawnienia pedagogiczne. Posługuje się wiedzą dotyczącą oddziaływań arteterapeutycznych, w tym: plastykoterapii, muzykoterapii, choreoterapii, biblioterapii i teatroterapii oraz posiada umiejętność zastosowania działań twórczych nacechowanych terapeutycznie, których zasadniczymi narzędziami są muzyka, sztuki wizualne, drama, literatura, taniec i ekspresja ucieleśniona. Potrafi integrować owe narzędzia tworząc autorskie interdyscyplinarne projekty arteterapeutyczne realizowane w otoczeniu społecznym. Absolwent posiada również wiedzę i podstawowe kompetencje psychoterapeutyczne, zna zasady pracy z pacjentem/wychowankiem/pensjonariuszem w czasie oddziaływań arteterapeutycznych. Ma także elementarną wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej, psychopatologii, psychologii klinicznej, co umożliwia mu odpowiedzialne i efektywne konstruowanie oddziaływań arteterapeutycznych w pracy z osobami chorymi oraz przejawiającymi określone zaburzenia czy dysfunkcje. Studia na kierunku arteterapia przygotowują absolwenta do prowadzenia artystyczno-terapeutycznej aktywności skierowanej w stronę osób z niepełnosprawnościami o różnej etiologii, specyfice i wymiarze, osób z zaburzeniami dotyczącymi funkcjonowania społecznego, emocjonalnego, psychicznego czy edukacyjnego, wymagającymi wsparcia. Jest przygotowany do działań o charakterze rewalidacyjnym, rehabilitacyjnym czy reedukacyjnym w oddziałach szpitalnych, sanatoriach, ośrodkach wsparcia dziennego, domach opieki społecznej, świetlicach socjoterapeutycznych, warsztatach terapii zajęciowej, ośrodkach integracyjnych i innych placówkach prowadzących arteterapię z zachowaniem poszanowania odmienności i indywidualnych potrzeb pacjentów i wychowanków.

Strategia rozwoju kierunku arteterapia w sposób kompatybilny wpisuje się w założenia dotyczące rozwoju trzech podmiotów współodpowiedzialnych za jego prowadzenie – a zatem z misją i strategią rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego, Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach i Uniwersytetu Śląskiego na lata 2012 – 2020. Misja Uniwersytetu Śląskiego zakłada, że uczelnia wypełnia istotną służbę społeczną polegającą na wszechstronnym rozwijaniu osobowości oraz formowaniu twórczych postaw i duchowych aspiracji ludzi z nim związanych, oddziałując w ten sposób na kulturowe oblicze Regionu i całej Polski. Misja Akademii Sztuk Pięknych natomiast w swoich działaniach kieruje się zasadami wolności nauczania, wolności badań naukowych oraz wolności twórczości artystycznej i odpowiedzialności w pracy z ludźmi. Misja Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach wskazuje na budowanie powiązań w szeroko rozumianych obszarach sztuki i nauki jako na jeden z kluczowych celów działania. Strategia rozwoju tej uczelni zakłada, że - w ramach wzmacniania oferty dydaktycznej - wskazane jest tworzenie nowych kierunków studiów, będących odpowiedzią na zmiany w obszarze kultury. Odnosząc się do intensyfikacji współdziałania z otoczeniem wspomina także o potrzebie tworzenia i podtrzymywania stałych kontaktów z uczelniami śląskimi. Bezpośrednio koresponduje ona z celami strategicznymi Uniwersytetu Śląskiego, zwłaszcza z postulowaną w celu 2 innowacyjnością i tworzeniem nowoczesnej oferty dydaktycznej oraz zaczerpniętym z celu 3 postulatem aktywnego współdziałania z otoczeniem. Kierunek arteterapia nie ma precedensu w ofercie edukacyjnej naszego regionu, jego program studiów łączący kompetencje przynależne do trzech obszarów i dziedzin nauki i sztuki, zabezpieczany jest dydaktycznie, ale i namysłem naukowym oraz działaniem artystycznym, przez trzy katowickie uczelnie wyższe. Za prymarne dla kierunku arteterapia przyjmuje się zadanie przygotowania studentów/absolwentów do działania twórczego i zawodowego w obszarze sztuki, wspartego kompetencjami w zakresie psychologii, pedagogiki i terapii, w oparciu o nowoczesne narzędzia i aktualną wiedzę przy zapewnieniu najlepszych możliwych warunków infrastrukturalnych, uwzględniając potrzeby i oczekiwania rynku pracy oraz społeczeństwa. Zadania przypisane kierunkowi sytuują się w powyżej zarysowanych polach wynikających z misji i strategii rozwoju trzech uczelni go prowadzących i obejmują cztery zasadnicze trajektorie działań: naukową, artystyczną, edukacyjną i społeczną. 1. Trajektoria naukowa Szczególne miejsce w strategii rozwoju kierunku będzie miało powołanie procedur badawczych opartych na potencjale interdyscyplinarnym trzech założycielskich uczelni, stanowiącym swoisty dialog między równymi względem siebie, traktowanymi symetrycznie dziedzinami, przy jednoczesnym zachowaniu ich autonomiczności. Poszukiwać będzie jednocześnie pól empirycznego doświadczania terapii przez sztukę i wpisanych weń prób komponowania badań transdyscyplinarnych, jako nietuzinkowej wartości dodanej, bazującej na włączeniu w ramy teoretyczne części ustaleń powstałych w innym kontekście badawczym - wykluwającej się w niedalekiej przyszłości nowej dyscypliny naukowej. Skutkować będzie to pozyskaniem nowatorskiej, innowacyjnej perspektywy prowadzenia dociekań naukowych, co pozwoli na dogłębne penetrowanie arteterapeutycznej fuzji sztuki i terapii w rzeczywistym wielowymiarowym ujęciu. Pozwoli także na utworzenie nowych i silnych zespołów badawczych, generujących unikatowy zakres badań podstawowych oraz aplikacyjnych. 2. Trajektoria artystyczna Kierunek za rudymentarny cel przyjmuje przeciwdziałanie prymitywizacji sztuki w działaniach terapeutycznych, a zatem zakłada wyposażenie absolwenta w kompetencje posługiwania się językiem szeroko pojętej estetyki, wykorzystując jego wrażliwość artystyczną i potencjał kreacyjny. Działania artystyczne wpisane będą głównie w dziedzinę sztuk plastycznych oraz muzycznych. Absolwent będzie artystą, posiadającym pełne możliwości wypowiedzi artystycznej i jednocześnie kompletne kompetencje niezbędne do prowadzenia działań terapeutycznych opartych na sztuce. 3. Trajektoria edukacyjna Program kierunku powstał z ogromną troską o wszechstronny rozwój studenta, przebiegający w stronę samoaktualizacji potencjału każdej jednostki poprzez działania interdyscyplinarne i nacechowane skłonnością do podejmowania relacji intersubiektywnych. Skoncentrowany zostanie na zapewnieniu wysokiej jakości kształcenia oraz przygotowaniu absolwenta do podjęcia aktywności arteterapeutycznej w placówkach dedykowanych osobom o specjalnych potrzebach, wymagających wsparcia, rehabilitacji, usprawniania, resocjalizacji czy reedukacji wykorzystujących w swoim programie terapeutycznym sztukę jako medium zmiany i stymulacji rozwoju. 4. Trajektoria społeczna Kierunek zakłada bliską współpracę i działanie na rzec środowiska, szczególnie sytuuje się w tym kontekście współpraca z jednostkami samorządowymi, placówkami i instytucjami kulturalnymi, kulturalno-oświatowymi, z instytucjami i stowarzyszeniami o zasięgu regionalnym, krajowym i międzynarodowym. W tym celu zawarte będą działania podejmowane z partnerami zewnętrznymi w celu upowszechnienia i stosowania w praktyce wyników badań naukowych oraz udział w działaniach artystycznych budujących świadomość estetyczną otoczenia.