Estetyka obrazu filmowego 1 Kierunek studiów: Reżyseria
Kod programu: 09-S2RE12.2017

„Istota kultury polega na tym, iż jest ona zbiorem wartości bezwzględnych, od historii niezależnych, takich po prostu które muszą być, aby człowiek trwał jako człowiek”. Trawestując słowa Henryka Elzenberga, istotą kursu estetyki obrazu filmowego jest refleksja nad zbiorem wartości, niezależnych od przejściowych mód, trendów i stylów, które są niezbedne do tego by człowiek porozumiał się z człowiekiem za pomocą obrazu. Artysta z widzem. Reżyser z operatorem i całą ekipą. W tle rozważań słychać rzecz jasna liczne watpliwości : czy na początku XXI wieku, można jeszczce o takim fundamencie mówić, czy postulowana dekonstrukcja obrazu świata pozwala odnależć w estetycznej komunikacji stałe punkt odniesienia ? Co może być dla dzisiejszych filmowców stałością wobec zmienności ? Ośrodkiem modułu jest zatem, może nieco staroświecka próba, uformowania kanonu estetycznej świadomości młodego twórcy – studenta reżyserii. Horyzontem realizacji, jest zdobycie przez studenta umiejętności „myślenia artystycznego”, umiejętności współpracy w grupie twórców, umiejętności komunikacji w procesie tworzenia dzieła oraz ukształtowanie takich postaw ”wrażliwości” artystycznej, aby absolwent mógł świadomie i w pełni uczestniczyć w procesie twórczym: na etapie synopsisu, scenariusza, okresu zdjęciowego, post produkcji i dystrybucji dzieła artystycznego. Punktami wokół których koncentruje się uwaga modułu są zagadnienia ontologiczne rzeczywistości filmowej, prawdy zdarzenia fimowego, fundamentów kreacyjnego myślenia w sztuce, struktury myślenia artystycznego, symboliki kolorów oraz harmonii barw. Zajęcia są nieustanną konfrontacją teorii z praktyką – połączeniem wykładu z warsztatem praktycznym /ćwiczenia w atelier Wydziału oraz Studio TVP Katowice/. W ramach warsztatu występują elementy praktycznego zastosowania niektórych idei, myśli, refleksji realizowanych w atelier Wydziałowym. To przede wszystkim elementy „filozofii światła” filmowego, podstawy inscenizacji, struktura ujęcia, sceny, sekwencji. Kolejnym elementem metody dydaktycznej są liczne projekcje filmowe/fragmenty/. To najlepszy, bo praktyczny, sposób kształcenia „wrażliwości”, gustu, smaku estetycznego, a przede wszystkim objaśnianie elementów struktury „myślenia sztuki” w kategorii czasoprzestrzeni rzeczywistości filmowej.

(brak informacji)

(brak informacji)