Historia sztuki wczesnochrześcijańskiej i bizantyńskiej Kierunek studiów: Historia sztuki
Kod programu: 05-N1HS13.2019

Nazwa modułu: Historia sztuki wczesnochrześcijańskiej i bizantyńskiej
Kod modułu: 05-N1HS-HSWB
Kod programu: 05-N1HS13.2019
Semestr:
  • semestr letni 2022/2023
  • semestr letni 2021/2022
  • semestr letni 2020/2021
  • semestr letni 2019/2020
Język wykładowy: polski
Forma zaliczenia: egzamin
Punkty ECTS: 5
Opis:
Charakterystyka sztuki wczesnochrześcijańskiej (malarstwa, rzeźby, architektury) z podkreśleniem jej związków z tradycją antyczną w zakresie formy oraz ikonografii (typ bazyliki, bazyliki kommemoratywne, budowle centralne, rzeźba sarkofagowa z podziałem na ośrodki, funkcja ideowa malarstwa katakumbowego, malarstwo monumentalne – mozaiki i malowidła ścienne, rzemiosło artystyczne). Prezentacja sztuki bizantyńskiej w kolejnych epokach: sztuka wczesnobizantyńska (IV-IX w.), ikonoklazm, okres średniobizantyński (tzw. renesans macedoński oraz Komnenów); Cesarstwo Łacińskie oraz okres późnobizantyński (tzw. renesans Paleologów); sztuka bizantyńska we Włoszech (Rawenna, Rzym, Sycylia, Wenecja), oddziaływanie sztuki bizantyńskiej na kraje słowiańskie (Bałkany, Serbia, Ruś). Prezentacja sztuki staroruskiej (Ruś Kijowska, szkoły: halicka, nowogrodzka, włodzimiersko-suzdalska, moskiewska). Ruskie malarstwo ikon (m.in. Teofan Grek, Andrzej Rublow, Dionizy, Szymon Uszakow). Główne typy ikonograficzne malarstwa ikonowego, ikonostas. Sztuka bizantyńsko-ruska na terenie Polski, omówienie najważniejszych przykładów: freski w Kaplicy Świętokrzyskiej w katedrze na Wawelu oraz kaplicy Zamku w Lublinie. Prezentacja kolekcji sztuki cerkiewnej dawnej Rzeczypospolitej. Społeczno-politycznoreligijne konteksty funkcjonowania sztuki w Bizancjum. Współczesne inspiracja sztuką bizantyńską i staroruską. Twórczość Jerzego Nowosielskiego.
Wymagania wstępne:
Ogólna wiedza humanistyczna wyniesiona ze szkoły średniej, umiejętność prawidłowego wysławiania się, znajomość zasad pisowni języka polskiego
Literatura podstawowa:
E. Jastrzebowska, Sztuka wczesnochrześcijańska, Warszawa 1988. B. Filarska, Początki sztuki chrześcijańskiej, Lublin 1986. J. Kłosińska, Sztuka bizantyńska, Warszawa 1975. W. Mole, Sztuka rosyjska do roku 1914, Warszawa 1955. W. Mole, Sztuka Słowian Południowych, Warszawa 1962.
Efekt modułowy Kody efektów kierunkowych do których odnosi się efekt modułowy [stopień realizacji: skala 1-5]
zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju zawodowego [05-N1HS-HSWB_K1]
 K_K01 [2/5] K_K06 [2/5]
jest otwarty na nowe idee i gotów do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów [05-N1HS-HSWB_K2]
 K_K01 [2/5] K_K03 [2/5] K_K04 [2/5]
potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role [05-N1HS-HSWB_K3]
 K_K02 [2/5]
potrafi wyszukiwać informację w źródłach pisanych i elektronicznych (zwłaszcza w literaturze i prasie naukowej oraz źródłach archiwalnych) [05-N1HS-HSWB_U1]
 K_U01 [3/5]
potrafi rozpoznać różne rodzaje dzieł sztuki i przeprowadzić ich krytyczną interpretację w oparciu o analizę i współczesną metodologię [05-N1HS-HSWB_U2]
 K_U05 [3/5]
zna typowe strategie argumentacyjne. Potrafi przeprowadzić argumentację w zakresie datowania oraz atrybucji dzieła sztuki, określenia jego kontekstu kulturowego [05-N1HS-HSWB_U3]
 K_U05 [3/5] K_U08 [3/5] K_U09 [3/5]
samodzielnie charakteryzuje i interpretuje dzieło sztuki. Umieszcza je w kontekście kulturowym. Potrafi dokonać analizy i syntezy dzieła sztuki i związanych z nim kontekstów [05-N1HS-HSWB_U6]
 K_U03 [3/5] K_U06 [3/5] K_U09 [3/5]
poprawnie stosuje poznaną terminologię z zakresu historii sztuki. Potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi i podstawowymi wzorcami badawczymi właściwymi dla historii sztuki. [05-N1HS-HSWB_U9]
 K_U04 [3/5]
zna podstawową terminologię z zakresu historii sztuki [05-N1HS-HSWB_W1]
 K_W02 [2/5]
ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki z dyscyplinami nauk humanistycznych, a zwłaszcza archeologią, historią, filozofią, estetyką, kulturoznawstwem, nauką o sztuce [05-N1HS-HSWB_W2]
 K_W05 [2/5]
posiada wiedzę pozwalającą wykazać związki pomiędzy kierunkami rozwoju sztuki a procesami społecznymi, politycznymi, konfesyjnymi [05-N1HS-HSWB_W3]
 K_W06 [4/5]
zna i rozumie proces powstawania dzieła sztuki i zagrożenia, na jakie jest narażona jego substancja materialna [05-N1HS-HSWB_W4]
 K_W07 [2/5]
zna terminologię, złożoność i historyczną zmienność języka historyka sztuki [05-N1HS-HSWB_W5]
 K_W09 [3/5]
Typ Opis Kody efektów modułowych do których odnosi się sposób weryfikacji
Egzamin zakończony wystawieniem oceny [05-N1HS-HSWBw1]
Weryfikacja posiadanej przez studenta wiedzy dotyczącej sztuki wczesnochrześcijańskiej i bizantyńskiej podczas ustnego egzaminu odbywającego się w czasie sesji. Egzamin składa się z odpowiedzi na jedno z 20 zagadnień oraz rozpoznania i zadatowania dzieła sztuki wczesnochrześcijańskiej lub bizantyńskiej. Student wcześniej poznaje zagadnienia egzaminacyjne i jest zobowiązany do samodzielnego opracowania ich pod kątem przyszłego egzaminu, na podstawie podanej bibliografii podstawowej i uzupełniającej.
 05-N1HS-HSWB_K1 05-N1HS-HSWB_U2 05-N1HS-HSWB_U3 05-N1HS-HSWB_U6 05-N1HS-HSWB_W1 05-N1HS-HSWB_W2 05-N1HS-HSWB_W3 05-N1HS-HSWB_W4 05-N1HS-HSWB_W5
Prezentacja studencka z zaliczeniem ćwiczeń na ocenę [05-N1HS-HSWBw2]
Studenci są zobowiązani do samodzielnego opracowania zadanego przez prowadzącego tematu oraz przygotowania prezentacji. Ich zadaniem jest twórcze wykorzystanie podanych przez prowadzącego źródeł oraz dobre zilustrowanie wywodu (preferowany pokaz przy użyciu aplikacji Power Point). Często praca ma charter zespołowy, np. dwoje studentów opracowuje jedno szersze zagadnienie, przez co istnieje możliwość realizacji efektów kształcenia z grupy umiejętności i kompetencji społecznych.
 05-N1HS-HSWB_K2 05-N1HS-HSWB_K3 05-N1HS-HSWB_U3 05-N1HS-HSWB_U9 05-N1HS-HSWB_W1 05-N1HS-HSWB_W2 05-N1HS-HSWB_W3 05-N1HS-HSWB_W4 05-N1HS-HSWB_W5
Ćwiczenia z zaliczeniem na ocenę uwarunkowaną zaangażowaniem i aktywnością studenta [05-N1HS-HSWBw3]
Podczas zajęć studenci prezentują opracowania podanych przez prowadzącego zagadnień. Są zobowiązani do twórczego i samodzielnego wykorzystania podanej literatury. Swoje wywody ilustrują zebranym przez siebie materiałem ikonograficznym (preferowany pokaz przy użyciu aplikacji Power Point). Grupa zapoznaje się z wybranymi zagadnieniami z zakresu historii sztuki wczesnochrześcijańskiej i bizantyńskiej. Następnie odbywa się dyskusja, podczas której prowadzący porządkuje i uzupełnia przedstawione przez studenta informacje. Jest to również okazja do refleksji na temat sposobu prezentacji materiału oraz omówienia problemu rzetelnego korzystania ze źródeł informacji oraz plagiatu. Ćwiczenia terenowe w Krakowie w Kaplicy Świętokrzyskiej na Wawelu oraz na wystawie Sztuka cerkiewna dawnej Rzeczypospolitej dają możliwość realizacji celu
 05-N1HS-HSWB_U1 05-N1HS-HSWB_U2 05-N1HS-HSWB_U6 05-N1HS-HSWB_U9 05-N1HS-HSWB_W2 05-N1HS-HSWB_W3 05-N1HS-HSWB_W4
Rodzaj prowadzonych zajęć Praca własna studenta Sposoby weryfikacji
Typ Opis (z uwzględnieniem metod dydaktycznych) Liczba godzin Opis Liczba godzin
ćwiczenia [05-N1HS-HSWBc]
Zajęcia prowadzone są z użyciem poniższych metod: 1. oglądowe (pokaz, obserwacja), 2. słowne (opis, objaśnienie, wyjaśnienie, pogadanka, dyskusja), 3. praktycznego działania: sporządzenie prezentacji.
 30
Studenci są zobowiązani do samodzielnego opracowania zadanego przez prowadzącego tematu oraz przygotowania prezentacji. Ich zadaniem jest twórcze wykorzystanie podanych przez prowadzącego źródeł oraz dobre zilustrowanie wywodu (preferowany pokaz przy użyciu aplikacji Power Point). Często praca ma charter zespołowy. Podczas ćwiczeń odbywa się dyskusja podsumowująca dane zagadnienie oraz sposób jego prezentacji.
 50 Prezentacja studencka z zaliczeniem ćwiczeń na ocenę [05-N1HS-HSWBw2] Ćwiczenia z zaliczeniem na ocenę uwarunkowaną zaangażowaniem i aktywnością studenta [05-N1HS-HSWBw3]
wykład [05-N1HS-HSWBw]
Zajęcia prowadzone są z użyciem poniższych metod: 1. oglądowe (pokaz, obserwacja), 2. słowne (wykład, pogadanka, opis, objaśnienie, wyjaśnienie), Wykład kończy się egzaminem ustnym, do którego student powinien się samodzielnie przygotować przy wykorzystaniu literatury o charakterze podstawowym i uzupełniającym.
 30
Przygotowanie się do egzaminu. Lektura oraz wykonanie notatek z literatury przedmiotu. Systematyczne zapoznawanie się ze swoimi notatkami, aby móc aktywnie uczestniczyć w kolejnych prelekcjach.
 60 Egzamin zakończony wystawieniem oceny [05-N1HS-HSWBw1]
Załączniki
Opis modułu (PDF)
Informacje o sylabusach mogą ulec zmianie w trakcie trwania studiów.
Sylabusy (USOSweb)
Semestr Moduł Język wykładowy
(brak danych)