Dozymetria promieniowania jonizującego I Kierunek studiów: Fizyka medyczna
Kod programu: 03-S1FM12.2018

Przedmiot obowiązkowy dla specjalności: Elektroradiologia. Wykłady zakończone egzaminami w semestrze 5. Na wykładzie student zapoznaje się z następującymi zagadnieniami: • Efekty współoddziaływania promieniowania fotonowego z materią z uwzględnieniem środowiska biologicznego • Wielkości opisujące pochłanianie wiązek promieniowania fotonowego przechodzącego przez materię, w tym: liniowe i masowe współczynniki osłabienia, przekazu energii oraz pochłaniania energii • Oddziaływanie na środowisko biologiczne elektronów powstałych w wyniku absorpcji fotonów lub wytworzonych w liniowym przyspieszaczu • Wielkości i jednostki promieniowania jonizującego • Materiały fantomowe równoważne tkankom • Aparaty terapeutyczne i generowanie przez nie wiązek promieniowania X, elektronów, promieniowania gamma • Współoddziaływanie wiązek fotonów ze środowiskiem rozpraszającym w tym definiowanie następujących wielkości: współczynnik rozproszenia wstecznego, procentowa dawka na głębokości, tissue–air–ratio, tissue–phantom–ratio, profil wiązki, pole wiązki promieniowania, jakość promieniowania fotonowego • Pomiar wydajności wiązek fotonowych i elektronowych wytwarzanych w liniowych przyspieszaczach • Planowanie rozkładu dawek wiązek promieniowania X i gamma na użytek radioterapii • Komory jonizacyjne różnych typów (Farmer, Markus), specyfika ich kalibracji oraz metodyka określania dawek przy ich użyciu • Dozymetria in vivo wraz z zastosowaniem detektorów półprzewodnikowych Na zajęciach laboratoryjnych student: • Wykonuje proste pomiary dawek przy użyciu różnych sprzętów dozymetrycznych, takich jak: radiometr z licznikiem G-M, sonda scyntylacyjna i detektory termoluminescencyjne • Uczy się analizy otrzymanych wyników oraz dostrzegania zależności dawki od rozmaitych czynników fizycznych • Zapoznaje się z ograniczeniami poszczególnych typów aparatury dozymetrycznej oraz analizuje obszary ich przydatności w dozymetrii klinicznej i środowiskowej • Zapoznaje się z metodami kontroli działania wybranego sprzętu dozymetrycznego, tj.: wyznaczanie współczynnika kalibracji radiometru z licznikiem Geigera-Muellera w zależności od energii fotonów, wyznaczanie indywidualnego współczynnika czułości detektorów termoluminescencyjnych, a także nabiera umiejętności analizy otrzymanych wyników pod kątem poprawności działania aparatury • Zapoznaje się z pośrednimi metodami określania dawki (na podstawie pomiaru aktywności źródła lub widma promieniowania gamma) W ramach pracy własnej student: • W oparciu o oraz literaturę uzupełniającą (w tym, podanym przez prowadzącego spisie lektur) dąży do utrwalenia pozyskanej wiedzy. • W oparciu o notatki z wykładów oraz spis bibliografii dołączony do instrukcji ćwiczeń laboratoryjnych przygotowuje się dyskusji w ramach kolokwium wstępnego przed przystąpieniem do części praktycznej zajęć laboratoryjnych. • Podejmuje próby wyciągnięcia wniosków na podstawie wyników eksperymentów przeprowadzonych w ramach zajęć laboratoryjnych.

Wiedza z podstaw fizyki ogólnej i jądrowej z elementami radiochemii, podstaw algebry i rachunku różniczkowego, podstaw informatyki i obsługi komputera z typowymi programami do analizy danych (np. Excel).

(brak informacji)