Bunty i rewolucje w perspektywie antropologicznej Kierunek studiów: Etnologia i antropologia kulturowa
Kod programu: 12-S1AK16.2018

student może służyć eksperckimi analizami w kontekście oceny aktualnych zdarzeń związanych z buntem i rewolucjami, zarówno w odniesieniu do współczesności jak i w perspektywie historycznej. [_K_1]

student ma kompetencję do badania relacji dyskursów władzy oraz projektowania polityk dążących do społecznego konsensusu. [_K_2]

student potrafi osadzić zjawiska związane z buntem w szerokim kontekście przyczynowo-skutkowym. Student umie zanalizować przemiany historyczne w kontekście wydarzeń związanych z buntem i rewolucjami. Potrafi właściwie odczytać warstwę ideologiczną każdego buntu oraz odnieść to do rzeczywistych zdarzeń. [_U_1]

potrafi wskazać kulturowe konsekwencje wydarzeń buntu, zarówno w ich oddziaływaniu trwałym jak i reakcji na nie. Dzięki temu student potrafi właściwie odczytać historię polityczną, przekształcaną z perspektywy władzy. Potrafi odkryć i odczytać kształtowanie relacji dyskursywnych w perspektywie władzy. [_U_2]

student potrafi właściwie odczytywać materiały historyczne w perspektywie kulturowej oraz odnosić je do wydarzeń związanych z buntem. Potrafi właściwie analizować aktualne wydarzenia związane z buntem, rewolucją czy społecznymi niepokojami. [_U_3]

student zna terminologię związaną z buntem (rewolucja, opór, kontestacja) i potrafi umiejscowić ją w kontekście koncepcji teoretycznych. Student zna podstawowe formy buntu i rewolucji wyrażone w pojęciu: „wyłączenia”, „uniwersalności” i „destrukcji”. Umie wskazać wydarzenia buntu i rewolucji w perspektywie historycznej. Zna podstawy historyczne i teoretyczne każdego z buntów oraz wie jakie były najważniejsze czynniki ekonomiczno-polityczno-społeczne, które doprowadziły do tych wydarzeń. Student zna różnicę pomiędzy wystąpieniami w ramach ciała politycznego (w rozumienia Ernsta Kantorowicza), mieszczącymi się chronologicznie w okresie do rewolucji kapitalistycznej, oraz pomiędzy wystąpieniami antysytemowymi. [_W_1]

student ma wiedzę o wystąpieniach w ramach ciała politycznego oraz o wystąpieniach antysystemowych, Rewolucji Haitańskiej oraz Rewolucji Francuskiej. Student zna kontekst buntów romantycznych. Zna relację pomiędzy surrealizmem, dadaizmem i formalizmem. Potrafi opisać przyczyny buntów początku dwudziestego wieku oraz wskazać najważniejsze wydarzenia z tym związane. Student zna kulturowe znaczenie Rewolucji 1905 roku, Rewolucji Październikowej, Powstania w Kronsztadzie oraz Rewolucji Nestora Machno. Student zna kolonialne uwikłania powstania Emiliano Zapaty oraz neoliberalne Powstania Zapatystów. Student ma wiedzę o ruchach anarchistycznych, w szczególności o wydarzeniach w Hiszpanii roku 1936. Student wie jakie były przyczyny i kulturowe konteksty ruchów lat 60. (nowa lewica, kontrkultura, Czerwone Brygady, RAF, feminizm). Student ma wiedzę o buntach w krajach afrykańskich, oraz o ruchu alterglobalistycznym oraz o wydarzeniach określanych mianem „arabskiej wiosny”. [_W_2]

student posiada wiedzę o wytwarzaniu wspólnotowej podstawy tożsamościowej, jaka pojawia się wraz z buntami. Student wie jakie są kulturowe konsekwencje każdego z tych ruchów. Student potrafi wskazać najważniejsze zmiany jakie dany ruch przyniósł w perspektywie świadomościowej jak i historycznej. [_W_3]

student przygotowuje analizę wybranego, konkretnego zjawiska lub zagadnienia zakresu historycznych wydarzeń buntu i rewolucji i przedstawia interdyscyplinarną analizę zjawiska w oparciu o koncepcje teoretyczne i analityczne wypracowane na zajęciach.

analiza wybranych zagadnień teoretycznych wraz z osadzeniem ich na konkretnych przykładach; uzupełniony o prezentacje multimedialne

lektura obowiązkowa i uzupełniająca, przegląd materiałów proponowanych przez prowadzącego