Opieka i wsparcie osób z niepełnosprawnością Kierunek studiów: Pedagogika
Kod programu: 12-N1PE12.2017

ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego. Widzi osobę niepełnosprawną z różnych punktów odniesienia w sensie holistycznym, dostrzega, diagnozuje i umiejętnie reaguje na problemy natury etycznej.; uczestniczy w przygotowywaniu projektów i programów profilaktycznych, terapeutycznych, zarówno w rodzinach, instytucjach opiekuńczo-wychowawczych, jak i w środowisku otwartym; potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy [_K_1]

charakteryzuje się postawą szacunku i zrozumienia wobec ludzi, z którymi pracuje, a także umiejętnością właściwego zachowania się wobec nich; przestrzega zasady etyki zawodowej. Cechuje się moralnym, opartym na zasadach etyki społecznej, sposobie działania i postępowania oraz unikaniem działań, zachowań i postaw relatywistycznych; odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy; charakteryzuje się twórczą postawą w rozwiązywaniu problemów opiekuńczo-wychowawczych, a także wrażliwością i kulturą pedagogiczną [_K_2]

potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej. Potrafi analizować, oceniać, selekcjonować teksty naukowe, formułować, klasyfikować i rozwiązywać problemy pedagogiczne i sytuacje wychowawcze; ma praktyczne umiejętności w zakresie diagnozowania potrzeb dziecka i rodziny [_U_1]

ma rozwinięte umiejętności w zakresie różnych form wypowiedzi, a w szczególności potrafi w sposób zwięzły i trafny wyrażać swoje myśli, sprawnie i skutecznie przemawiać, poprawnie konstruować teksty, prowadzić dyskusję; potrafi włączać się w istniejące (lub tworzyć własne) projekty i programy profilaktyczne, terapeutyczne, zarówno w rodzinach, instytucjach opiekuńczo-wychowawczych, jak i w środowisku otwartym; potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania, interpretowania oraz projektowania strategii działań pedagogicznych; ma praktyczne umiejętności w zakresie komunikacji społecznej; ma teoretyczną i praktyczną wiedzę z zakresu różnorodnych technik i odmian metody grupowej i środowiskowej (m.in. pracy z grupą, organizowania społeczności lokalnej, aktywizacji i rozwoju społeczności, akcji i działań społecznych, kształcenia społeczności) oraz jest przygotowany do planowania działań aktywizujących rodzinę i wybraną społeczność lokalną zgodnie z poznanymi regułami metody środowiskowej potrafi rozpoznawać potrzeby osób z niepełnosprawnością i ich rodzin; podejmuje skuteczne, oparte na podstawach naukowych i etycznych działania na rzecz jednostek, rodzin, grup i środowisk społecznych, wymagających wsparcia specjalistyczno-pedagogicznego; wymagającymi wsparcia i opieki, stawiać pytania dotyczące problemów opieki i możliwości ich rozwiązywania; dokonuje refleksji nad nowymi możliwościami i kierunkami pracy i współpracy z dzieckiem, rodziną, człowiekiem z różnych powodów niesamodzielnym; nad rzeczywistością wychowawczą; nad własnymi działaniami w zakresie opieki i wychowania dzieci, młodzieży i osób niepełnosprawnych [_U_2]

zna elementarną terminologię używaną w pedagogice opiekuńczej, wychowawczej, w pedagogice rodziny, w pracy socjalnej i rozumie jej źródła; zna kryteria związane z normą rozwojową dziecka, wyznaczające prawidłowości i potencjalne zaburzenia funkcjonowania dziecka pod względem organicznym i behawioralnym; zna potrzeby i problemy (zdrowotne, emocjonalne, społeczne), które opiekun – wychowawca może napotkać w różnych stadiach rozwoju dziecka; ma podstawową wiedzę na temat procesu wdrażania jednostki do życia w społeczeństwie biorąc pod uwagę aspekt rozwojowy i osobowościowy, jak i społeczno-kulturowe uwarunkowania; ma podstawową wiedzę o opiece międzyludzkiej, wsparciu społecznym, wychowaniu w kontekście wzajemnego oddziaływania kultury i człowieka; ma podstawową wiedzę o rodzajach więzi w rodzinie i o rządzących nimi prawidłowościach; ma podstawową wiedzę na temat organizacji pracy, struktur, form pracy i zarządzania w instytucjach opiekuńczych, wychowawczych i pomocowych wspierających jednostki w różnym wieku i rodziny potrzebujące pomocy; ma elementarną wiedzę na temat środowiska społecznego i opiekuńczego; zna instytucje i organizacje w środowisku lokalny (zwłaszcza te wspierające rodzinę) oraz ma świadomość relacji zachodzących między nimi [_W_1]

ma wiedzę z zakresu teorii i metodyki pracy opiekuńczo-wychowawczej z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi; z zakresu metodyki pracy asystenta rodziny; zna pojęcia, metody i zasady procesu diagnozowania pedagogicznego dzieci, problemów rodziny i innych grup potrzebujących wsparcia; ma podstawową wiedzę z zakresu poradnictwa edukacyjnego, zawodowego i życiowego; ma wiedzę z zakresu rozwoju dziecka i wpływu sytuacji kryzysowych w rodzinie na zachowanie i rozwój dziecka; ma wiedzę na temat wspomagania rodziny dysfunkcyjnej w środowisku lokalnym; ma wiedzę z zakresu teorii i metodyki pracy opiekuńczo-wychowawczej z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi; z zakresu metodyki pracy asystenta rodziny; zna pojęcia, metody i zasady procesu diagnozowania pedagogicznego dzieci, problemów rodziny i innych grup potrzebujących wsparcia; ma podstawową wiedzę z zakresu poradnictwa edukacyjnego, zawodowego i życiowego; ma wiedzę z zakresu rozwoju dziecka i wpływu sytuacji kryzysowych w rodzinie na zachowanie i rozwój dziecka; ma wiedzę na temat wspomagania rodziny dysfunkcyjnej w środowisku lokalnym; zna problemy pracy wychowawców, asystentów rodziny i funkcjonowania placówek opiekuńczo-wychowawczych; zna potrzeby i problemy osób i rodzin wymagających wsparcia, opieki i pomocy w różnych zakresach w środowisku lokalnym; ma podstawową wiedzę niezbędną do udzielania skutecznej pomocy jednostce, rodzinie oraz grupie społecznej w osiąganiu i utrzymaniu pełni możliwości fizycznych, psychicznych i społecznych w środowisku zamieszkania i/lub placówce opiekuńczo-wychowawczej; ma elementarną wiedzę związaną z typowymi metodami diagnozowania środowiska rodzinnego, społecznego i opiekuńczego oraz podstawowymi technikami poznawania rzeczywistości pedagogicznej, a także z wybranymi metodami pracy profilaktycznej i resocjalizacyjnej [_W_2]

Sprawdzenie, czy student potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną oraz umiejętności praktyczne w zaprojektowaniu form pomocy osobom z niepełnosprawnością w wybranych placówkach opiekuńczo – wychowawczych

Sprawdzenie prezentacji dotyczących wybranych problemów wynikających z opieki nad osobami z niepełnosprawnością w różnym wieku. Sprawdzenie przygotowania teoretycznego studentów oraz ich postawy wobec niepełnosprawności

Metody podające (wykład informacyjny, konwencjonalny, konwersatoryjny); problemowe (wykład problemowy, dyskusja); metody eksponujące (prezentacja multimedialna, film).

Studiowanie literatury do egzaminu. Przygotowanie do zaliczenia treści programowych modułu.

Projekt, prezentacja

Studenci w grupach przygotowują projekt dotyczący opieki i wsparcia udzielanego osobom niepełnosprawnym w wybranej placówce oraz zagadnień prawnych związanych z tym tematem;Studenci w grupach czteroosobowych przedstawiają prezentację, wykorzystując komputer i rzutnik multimedialny jako narzędzie. Ich zadaniem jest także zainicjowanie dyskusji dotyczącej postawy opiekuna-wychowawcy wobec osoby z niepełnosprawnością