Wiedza o historycznym rozwoju języka polskiego II Kierunek studiów: Filologia polska
Kod programu: W1-S1FP19.2024

Celem przedmiotu jest wyjaśnianie złożonych problemów polskiej fleksji poprzez opis najważniejszych zjawisk zaistniałych w jej historycznym rozwoju. Punktem wyjścia są współczesne komplikacje fleksyjne, takie jak np. końcówki równoległe rzeczowników, wpływ czynników semantycznych (rodzajowych) na dobór form fleksyjnych, obserwowane obecnie tendencje do zaniku i uproszczeń w zakresie pewnych kategorii liczebnikowych itp. Za najistotniejsze uznaje się wskazanie mechanizmów zmian i większych procesów o charakterze fleksyjno-składniowym, a odwołania do odziedziczonego systemu prasłowiańskiego wprowadza się jedynie w stopniu niezbędnym do objaśnienia szczegółowych zjawisk. Kurs koncentruje się na historycznej polszczyźnie, uobecnionej w tekstach od średniowiecza do XX w. Studenci poznają odmienność fleksyjną wcześniejszych etapów rozwoju polszczyzny, możliwości adaptacyjne w zakresie odmiany leksemów zapożyczonych oraz interpretację archaizmów i wyjątków fleksyjnych. Wskazuje się im także przyczyny niestabilności fleksyjnej zauważalnej współcześnie w postaci rywalizujących wariantów, form innowacyjnych oraz błędów językowych. Zjawiska te przedstawiane są w szerszym kontekście zmian historycznych jako kolejny etap rozwoju polskiego systemu fleksyjnego dalekiego jeszcze od stabilizacji.