Wiedza o historycznym rozwoju języka polskiego I Kierunek studiów: Filologia polska
Kod programu: W1-S1FP19.2024

Celem przedmiotu jest przedstawienie istotnych zjawisk w dziejach języka polskiego, mających wpływ na jego kształt obecny, przede wszystkim na warstwę ortograficzną oraz fonetyczno-morfonologiczną. Punktem odniesienia są uwarunkowania kulturowe polskiego obszaru etnicznego oraz czynniki polityczno-religijne, które spowodowały włączenie w krąg średniowiecznej kultury łacińskiej, co zdeterminowało kształt polskiej pisowni. Uwzględniając w niezbędnym zakresie odwołania do prasłowiańskiego dziedzictwa, główną uwagę kieruje się na okres historycznej polszczyzny, od jej początków (X w.) do ustabilizowania się obecnej normy ortograficznej (XX w.). W tym celu studenci zapoznają się z najstarszymi tekstami polskimi, na podstawie których można prześledzić rozwój pisowni złożonej oraz późniejsze innowacje przy pomocy znaków diakrytycznych, a także zmiany ortograficzne umotywowane przeobrażeniami fonetycznymi. Za punkt wyjściowy do opisu rozwoju fonetycznego polszczyzny uznaje się współczesne oboczności morfonologiczne, mające źródło bądź w procesach sięgających okresu prasłowiańskiego, bądź też w zjawiskach zaistniałych na gruncie historycznej polszczyzny. Kurs jest pomyślany jako kompleksowy przegląd najważniejszych etapów rozwojowych języka polskiego w wymiarze fonetyczno-ortograficznym, z wyraźnym sprofilowaniem na interpretację zjawisk współczesnych.