Praktyka z tutoringiem Kierunek studiów: Pedagogika
Kod programu: W6-N2PE19.2022

Program modułu jest oparty na praktyce i uczeniu się poprzez doświadczenie, kształtuje umiejętność samodzielnego myślenia, budowania własnych działań na podstawie uzyskanej przez studenta wiedzy, właściwych wzorów zachowania i pożądane postawy w pracy. To przestrzeń relacji kilku osób – tutora, studenta oraz dziecka i ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych - ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb ucznia niedostosowanego społecznie lub zagrożonego niedostosowaniem społecznym. Praktyka ma charakter zindywidualizowany, student realizuje indywidualny plan rozwoju poprzez współpracę z tutorem, a podmiotem jego interakcji jest praktyczny indywidualny kontakt z dzieckiem i uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych w środowisku instytucjonalnym. Taka trójstronna wymiana doświadczeń, zakłada wielostronny rozwój. Dla studenta zdobyte doświadczenie w pracy z dzieckiem, uczniem, wiedza o jej potrzebach, możliwościach i aspiracjach, jest źródłem informacji do samodoskonalenia. Wymiana doświadczeń staje się skuteczniejszym sposobem uczenia się oraz uzupełnieniem i weryfikowaniem wiedzy akademickiej. Spotkania z tutorem mają charakter porządkujący wiedzę i plan pracy, a także podsumowujący. Zadaniem tutora jest pomoc w organizacji praktyki, wskazanie studentowi zasad samodzielnej organizacji pracy oraz reprezentacji siebie w instytucji, odpowiedzialność za własne działanie, ukierunkowanie na pracę z indywidualnym przypadkiem, jego nauczycieli, wychowawców, specjalistów, rodziców/prawnych opiekunów. Tutor może odwiedzać studenta w instytucji, monitorować jego pracę i skonsultować się z pracownikami placówki. Zakłada się, że wszystkie efekty uczenia się modułu będą realizowane w trakcie zajęć dydaktycznych w bezpośrednim i/lub pośrednim kontakcie z wykładowcą akademickim oraz podczas pracy własnej studenta. Etap I BUDOWANIE RELACJI Cele: • Nawiązanie kontaktu służącego rozwojowi i współpracy – zaufania, poczucia bezpieczeństwa i akceptacji; (nawiązanie kontaktu w triadzie nauczyciela akademicki- student- dziecko, uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych); • Wzmocnienie zaangażowania, poczucia wpływu i odpowiedzialności studenta za swój rozwój oraz za relacje student- dziecko, uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych); • Sformułowanie kontraktu – wstępne określenie celów współpracy i jej zasad wzajemnej współpracy, ze szczególnym uwzględnieniem relacji student- dziecko, uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych Etap II ODKRYWANIE POTRZEB ROZWOJOWYCH CZYLI CO NALEŻY ZMIENIĆ Cele: • Wzmocnienie gotowości do zmiany; • Wyznaczenie kierunku pracy nad rozwojem; • Określenie potrzeb rozwojowych – zdefiniowanie, co należy zmienić w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw studenta; określenie przez studenta płaszczyzny wiedzy "co wiem a co muszę uzupełnić"; • Pogłębienie samoświadomości, jako punktu wyjścia do pracy nad rozwojem.

Wiedza z zakresu pedagogiki specjalnej oraz pedagogiki resocjalizacyjnej - z zakresu systemu edukacji (założenia edukacji włączającej) oraz funkcjonowania ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb i sytuacji ucznia niedostoswanego społecznie lub zagrożonego niedostosowaniem społecznym.

(brak informacji)