Intermedialność w kulturze Kierunek studiów: Kultury mediów
Kod programu: W1-N1KM19.2021

Moduł Intermedialność w kulturze wprowadza studenta w zagadnienia szeroko pojętej intermedialności, funkcjonującej jako swego rodzaju „metafora” poznawcza kultury współczesnej. W pierwszej kolejności zapoznaje się on z pojęciem intermedialności plasującym się zarówno po stronie medialności zjawisk wizualnych, mediatyzacji kultur, jak i „operacyjnej” kategorii wywiedzionej z filozofii oraz estetyki współczesności. Chodzi także o uwrażliwienie na szereg praktyk artystycznych w dużym stopniu operujących intermedialnością jako narzędziem twórczym: rodzaje hybrydyzacji mediów, palimpsestowości obrazów w obrębie tekstów audiowizualnych, intermedialności jako nowej formy estetyczności, awansu technologii cyfrowych. Równie dobrze chodzi o umiejętność wskazania i określenia przez studenta zjawisk z obszaru mediów i kultury, które łączą się w pojęciu intermedialności, a zatem konwergencji mediów, wyodrębnieniu zachowań odbiorczych wynikłych z intermedialności kultury uczestnika, usytuowaniem filmu między mediami. Student kończąc kurs potrafi zakreślić obszar badań nad kulturą w perspektywie mediów: technokultury, technoestetyki, intermedialności jako nowej dyscypliny (transdyscyplinarność oraz interdyscyplinarność). Świadomie uczestniczy w kulturze sytuującej się na przecięciu różnych technologii obrazowych, potrafi analizować wypowiedzi audiowizualne przez pryzmat ich intermedialności. Jest świadomy zmian w obrębie badań filmoznawczych postulowanych jako intermedialne filmoznawstwo.

Brak.

Literaturę każdorazowo określa prowadzący (szczegóły w sylabusie).